فهرست مطالب 
پيشگفتار
فقيه و عالم اهل بيت عليه السلام
عبد صالح
امير المؤ منين عليه السلام دست فرزند را مى بوسد!
فاطمه زهرا سلام الله عليه و دستهاى بريده عباس عليه السلام
امام حسين و قمر بنى هاشم عليه السلام
امام زين العابدين و قمر بنى هاشم عليه السلام
امام صادق و قمر بنى هاشم عليه السلام
حضرت بقية الله و قمر بنى هاشم عليه السلام :
مجتهد بزرگ شيعه و عتبه عباس بن على عليه السلام را مى بوسد
بخش اول : آشنايى با پدر و مادر و خاندان قمر بنى هاشم عليه السلام
فصل اول : اجمالى از زندگانى امير المؤ منين على عليه السلام (پدر قمر بنى هاشم عليه السلام )
طلوع خورشيد از افق كعبه
شكل و شمايل امير المؤ منين على عليه السلام
پدر و مادر:
رحلت ابو طالب عليه السلام روز حزن رسول الله و امير المؤ منين عليه السلام
امير المؤ منين على عليه السلام در بستر پيامبر صلى الله عليه و آله مى خوابد.
سيماى امير المؤ منين على عليه السلام در قرآن و حديث
امير المؤ منين على عليه السلام و 25 سال خانه نشينى
امير المؤ منين على عليه السلام در دوران خلافت
شجاعت امير المؤ منين على عليه السلام
ماجراى فتح خيبر به دست تواناى امير المؤ منين على عليه السلام
جود و سخاوت امير المؤ منين عليه السلام
عشق به خداى متعال
مناقب و فضائل امير المؤ منين على عليه السلام از زبان رسول خدا صلى الله عليه و آله
دوستى و ولاى امير المؤ منين على عليه السلام
صبر و مظلوميت امير المؤ منين على عليه السلام
شهادت امير المؤ منين على عليه السلام
پيكر امير المؤ منين على عليه السلام مظلومانه تشييع شد
على ، سر خدا
همسران حضرت اميرالمؤ منين على عليه السلام
فرزندان حضرت امير المؤ منين على عليه السلام
الف - پسران حضرت اميرالمؤ منين على عليه السلام
ب - دختران حضرت امير المؤ منين على عليه السلام
فصل دوم : اجمالى از زندگانى ام البنين عليه السلام (مادر قمر بنى هاشم عليه السلام)
ازدواج امير المؤ منين على عليه السلام با ام البنين سلام الله عليه
ام البنين ، و دو سبط پيامبر صلى الله عليه و آله
اهل بيت عليه السلام ، و ام البنين سلام الله عليه
ام البنين سلام الله عليه واسطه فيض الهى
سلسله نسب ام البنين سلام الله عليه
ام البنين سلام الله عليه همسرى جز اميرالمؤ منين على عليه السلام برنگزيد
فرزندان ام البنين سلام الله عليه
فصل سوم : برادران قمر بنى هاشم عليه السلام (از ائمه معصومين سلام الله عليهم اجمعين
1-امام حسن مجتبى عليه السلام
2. امام حسين عليه السلام
فصل چهارم : خواهران قمر بنى هاشم عليه السلام (ازنسل فاطمه زهرا سلام الله عليه
1. عقيله بنى هاشم زينب كبرى سلام الله عليه
نام گذارى زينب كبرى سلام الله عليه
رؤ ياى شگفت حضرت زينب سلام الله عليه
عبادت زينب كبرى سلام الله عليه
زهد عليا مخدره زينب سلام الله عليه
مجلس درس زينب كبرى سلام الله عليه در كوفه
جود و سخاوت زينب كبرى سلام الله عليه
اثر سريع نفرين زينب كبرى سلام الله عليه در شام
خطابه و مرثيه سرايى حضرت زينب سلام الله عليه در شام
برخى از كرامات زينب كبرى سلام الله عليه
ورود عليا مخدره زينب عليه السلام به مدينه طيبه
ديدار عليا مخدره زينب سلام الله عليه با مادرش فاطمه زهرا سلام الله عليه در خواب
امام زمان عليه السلام در مصيبت عمه اش ، حضرت زينب سلام الله عليه ، خون مىگريد
سفارش و توسل
وفات عليا مخدره زينب سلام الله عليه
فرزندان عليا مخدره زينب سلام الله عليه
محل دفن زينب سلام الله عليه
2- ام كلثوم سلام الله عليه
شطرى از حالات ام كلثوم سلام الله عليه در كربلا
اشعار ام كلثوم سلام الله عليه در مصيبت امام حسين عليه السلام
خطبه عليا مخدره ام كلثوم سلام الله عليه در كوفه
گفتگوى شجاعانه ام كلثوم سلام الله عليه با ابن زياد
ممانعت ام كلثوم سلام الله عليه از گرفتن اطفال ، صدقه از اهل كوفه را
اشعار ام كلثوم سلام الله عليه در قادسيه و قنسرين :
اثر دعاى ام كلثوم سلام الله عليه در شهر سيبور
اثر نفرين ام كلثوم سلام الله عليه در شهر بعلبك
ورود ام كلثوم سلام الله عليه به دروازه شام و توصيه او به شمر لعين
مراجعت ام كلثوم از شام به مدينه و مرثيه سرايى او
وفات عليا مخدره ام كلثوم سلام الله عليه
فصل پنجم : عموها و عمه هاى قمر بنى هاشم عليه السلام
الف - عموهاى قمر بنى هاشم عليه السلام
1. طالب :
2. عقيل :
3. جعفر طيار:
ب - عمه هاى حضرت عباس عليه السلام
1. ام هانى :
2. جمانه :
فصل ششم : همسر و فرزندان قمر بنى هاشم عليه السلام
فرزندان شهيد قمر بنى هاشم عليه السلام
اعقاب حضرت قمر بنى هاشم عليه السلام
1. فضل بن حسن بن عبيدالله بن عباس بن على عليه السلام
2. ابراهيم جردقه بن حسن بن عبيدالله بن عباس عليه السلام
3. حمزة الاكبر بن حسن بن عبيد الله بن عباس عليه السلام
4. عباس ين حسن عبيدالله بن عباس عليه السلام :
5. عبدالله بن حسن بن عبيدالله بن عباس عليه السلام
بخش دوم : زندگينامه حضرت قمر بنى هاشم ابوالفضل العباس عليه السلام
فصل اول : تولد، اسامى و القاب قمر بنى هاشم عليه السلام
مشخصات حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام
عباس عليه السلام به دنيا مى آيد.
عباس عليه السلام به چه معناست ؟
خال رخ زيباى وى بر عالمى آذر زند
امير المؤ منين عليه السلام دستهاى عباس عليه السلام را مى بوسد!
خدايا او را از شر حسودان نگهدار!
كنيه حضرت عباس عليه السلام
القاب حضرت عباس عليه السلام
1. قمر بنى هاشم :
2. باب الحوائج ؛
3. طيار.
4. اطلس .
5. الشهيد.
6. العبدالصالح .
7. السقاء.
8. سپهسالار.
9. حامى الظعينه .
10. المستجار.
11. قهرمان علقمى .
12. پرچمدار.
فصل دوم : ابوالفضائل ! (جلوه هايى از درياى فضيلت قمر بنى هاشم عليه السلام )
پدر جان ، يكتاپرستان ، هرگز شرك نمى ورزند!
عمل به وصيت پدر!
دو شب براى امام حسين عليه السلام ، يك شب براى من ...!
وفاى اباالفضل العباس عليه السلام
جان به قربان وفادارى آن باده پرست
نيست بر آب كوثوم هوسى !
عباس عليه السلام ، هارون كربلا!
قصيده در منقبت حضرت اباالفضل العباس عليه السلام
شحاعت حضرت قمر بنى هاشم عليه السلام
جوان نقابدار
نگاهى نيز به شجاعت و جنگاورى قمر بنى هاشم عليه السلام در روز عاشورا بيفكنيم
جهاد با نفس اباالفضل عليه السلام
جوانمردى اباالفضل عليه السلام در جنگ تن به تن
زاده شير خدا
الغيرة العباسية !
قسمت مورد نظر از متن صلوات خواجه نصير، تمينا ذكر مى شود
فصل سوم : سقاى تشنه لبان (گفتارى از مرحوم آية الله حاج شيخ جعفر شوشترى )
چرا عباس عليه السلام را سقا ناميدند؟
آب و سقايت
اما آب پاره اى احكام شرعيه دارد كه شارع قرار داده است :
خدا چهار (سقا) براى اين تشنگان قرار داده
بارى ، اول سقايت (مظلوم كربلا) را بگويم .
مجلس براى سقاى سوم بود، يعنى ابوالفضل العباس عليه السلام روحى له الفداء
فصل چهارم : پرچمدار حضرت امام حسين در روز عاشورا
پرچم و پرچمدارى در تاريخ
پرچمدارى ؛ ميراث از پدر
يزيد به حيرت مى افتد!
فصل پنجم : جانبازى برادران مادرى قمر بنى هاشم عليه السلام در عاشورا
ابوالفضل العباس عليه السلام سخن مى گويد
شهادت برادران حضرت عباس عليه السلام
1. عبدالله بن على بن ابى طاطب عليه السلام
2. جعفربن على بن ابى طالب عليه السلام
3. عثمان بن على بن ابى طالب عليه السلام
تحريف تاريخ !
فصل ششم : صعود به اوج قله شهامت
امان نامه
مصطفى و مرتضى گريان و زار
ساقى كوثر، پدرت مرتضى است
نگهبانى خيام حسينى عليه السلام
ملاقات زهير بن قين با قمر بنى هاشم عليه السلام
احتجاج ابوالفضل عليه السلام با آن قوم ستمگر
اشغال فرات
نهر علقمه
قمر بنى هاشم حضرت عباس عليه السلام در ميدان
به ياد وصيت پدر
شير در ميان روبهان !
امام حسين عليه السلام بر بالين برادر
فصل هفتم : مصيبت بزرگ
به سكينه سلام الله عليه وعده آب داده ام
بر سر نعشش رسيد سرش به دامن گرفت
ملاقات ام البنين با زينب كبرى عليه السلام
طبيب دردمندان
عزادارى ام البنين عليه السلام در بقيع
گريه علامه بحرالعلوم
زبان حال قمر بنى هاشم عليه السلام با برادرش امام حسين عليه السلام
چرا شيخ كاظم ، روضه مرا نمى خواند؟!
آيا مى دانى روز عاشورا با من چه كردند؟!
زبان حال حضرت امام حسين عليه السلام خطاب به حضرت قمر بنى هاشم عليه السلام
فصل هشتم : دست انتقام حق !
آن ملعون گريه كرد
ماجراى دستگيرى قاتل حضرت قمر بنى هاشم عليه السلام
شفاعت عدى بن حاتم
(حكيم بن طفيل ) تير باران مى شود!
سه ماجراى شگفت !
فصل نهم : اسامى شهداى كربلا، و مدفن رؤ وس آنان
فهرست اسامى شهداى كربلا
الف - شهداى كربلا از بنى هاشم
فرزندان امير المؤ منين على بن ابى طالب عليه السلام .
فرزندان سيدالشهدا امام حسين عليه السلام .
فرزندان عبد الله بن جعفر و زينب سلام الله عليها:
فرزندان عقيل
ب - شهداى كربلا از غير بنى هاشم
مقام رؤ وس الشهداء
مقام دستهاى ابوالفضل العباس عليه السلام
تو خورى آب ؟! حسين بن على عليه السلام تشنه لب است .
از خجالت رو نكرد اندر حرم !
فصل دهم : مرقد مطهر قمر بنى هاشم عليه السلام درطول تاريخ
آرامگاه مطهر قمر بنى هاشم عليه السلام درطول تاريخ
گنبد مطهر
كنار علقمه
زيد مجنون پياده از مصر به كربلا مى رود
عمارات آستانه ابوالفضل العباس عليه السلام
عمارت اول :
عمارت دوم :
عمارت سوم :
عمارت چهارم :
در عصر جلايريان :
در عصر صفويه :
در عصر نادر شاه افشار:
در عصر حاضر:
دست غيبى ، حافظ مجالس عزادارى سيدالشهداء عليه السلام است !
تجاوز وهابيان به بارگاه حسينى عليه السلام
صندوق خاتم را شكستند
حمله يك سوار فولاد پوش ناشناس
فصل يازدهم : زيارتنامه قمر بنى هاشم عليه السلام
زيارت ابوالفضل العباس عليه السلام منقول از امام صادق عليه السلام
ترجمه زيارتنامه حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام .
زيارت حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام در روز عرفه
ترجمه زيارتنامه حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام در روز عرفه :
زيارت حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام در عيد فطر و عيد قربان
ترجمه زيارت حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام در عيد فطر و عيد قربان
بخش سوم : كرامات قمر بنى هاشم عليه السلام
قسمت اول : پاسخ به تضرع ، و پاداش ادب عنايات قمر بنى هاشم عليه السلام به شيعيان ، اهل سنت ، مسيحيان ، كليميان و زردشتيان(شامل 203 عنايت )
فصل اول : عنايات حضرت قمر بنى هاشم عليه السلام به شيعيان(شامل 167 كرامت )
1. منم عباس بن على عليه السلام
حكايتى عجيب در توسل به فاطمه زهرا سلام الله عليه
نماز استغاثه به حضرت بتول سلام الله عليه :
2. شفاعت حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام
3-پس از چهل سال درس خواندن ، به اندازه اين بچه معدان ...؟!
4. ظهور كرامت باهره از حضرت ابوالفضل عليه السلام در بلده اردبيل
5. حضرت ابوالفضل العباس و على اكبر عليه السلام به فرمان امام حسين عليه السلام به استقبال قزوينى مى روند.
6. ناگاه دستى پيدا شد و او را از غرق شدن نجات داد!
7. شفاى فلج
8.شفاى درد بى درمان
9. سلام بر تو اى خادم عباس عليه السلام !
10. شفاى طفل بيمار
11.نابينايى كه همه او را مى شناختند شفا يافت
12. عبور از قرنطينه
13. روضه بخوانم شايد فرجى حاصل شود!
14. اخلاص به حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام
15. پدرم ، شوهر مادر من است !
16. شيعه شدن فرمانده روسى به عنايت حضرت عباس عليه السلام
17. عدل شيعيان
18. نادر شاه و كرامت قمر بنى هاشم عليه السلام
19. ضمانت و شفاعت
20. اميد است شفايش داده باشند!
21. بايد از زانو قطع شود
22. دخترى به لطف حضرت عباس عليه السلام شفا گرفت
23. خنجر ملوكانه ، تبرك مى يابد
24. با تعجب گفت : چشمت خيلى خوب است !
25. بى گناهى زن و توسل او به حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام
26. حق نداريد درختها را قطع كنيد
27. فردا عروسى اين دختر است !
28. يكى از خدمه ، زنجير را به ضريحقفل زد
29. يا ابوالفضل امروز ما هم فلج آورده ايم !
30. شفاى حاج حسن ترابيان از قم
31. شفاى كودك فلج در هيئت حضرت ابوالفضل عليه السلام
22. براى سينه زنها پيراهن سياه تهيه كن !
چرا نوحه ابوالفضل العباس را نمى خوانى ؟
هيئت محترم حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام در مسجد بالا سر حضرت معصومه سلام الله عليه
بحر طويل در رشادت و شهادت آقا قمر بنى هاشم عليه السلام
بند اول :
بند دوم :
بند سوم :
بند چهارم :
القصه :
33. يا ابوالفضل ، دست اين جوان را قطع كن !
34. آن شب فراموش نشدنى كه من ديدم !
35. آمده ام تو را شفا بدهم و بروم !
36. آقا قمر بنى هاشم عليه السلام را به كمك طلبيديم
37.يك قطعه چك ولى بدون امضا
38. چهل چراغى در خور بيت العباس عليه السلام
39. خير، من هذيان نمى گويم
40. دستمزد خود را به ابوالفضل العباس عليه السلام هديه مى كنم !
41.لياقت اين مكان را دارى ، بسم الله
42.قدر زندان كشيدن بدون گناه را بدان !
43- طلا كارى درب سقا خانه رد آبادان به نام ابوالفضل عليه السلام
44. آقايى سراغ مريض شما را مى گرفت
45. معجزه ماه بنى هاشم عليه السلام را من به چشم خود ديدم !
46. يا اباالفضل عليه السلام شفاى پسرم را از تو مى خواهم !
47. با توسل نجات يافت
48. مريض يرقان مزمن توسط حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام شفا داده شد!
49. نذر حضرت ابوالفضل عليه السلام
50. حضرت ابوالفضل عليه السلام به ديدن شماها تشريف آورده اند!
51. يا اباالفضل من بچه ام را از تو مى خواهم !
52. ما همه وسيله ايم ، شفا دهنده كس ديگرى است !
53. ترك قفقازى از اعتياد به چاى نجات يافت !
54. دست نياز به دامن قمر بنى هاشم ابوالفضل العباس عليه السلام
نوحه حضرت ابوالفضل عليه السلام
55. كودك مرده زنده شد!
56. يا اباالفضل مسافران ، مرا از خواب بيدار كرد!
دكتر گفت : حضرت عباس عليه السلام خوب عمل كرده است
58. آقا در عالم خواب ، آدرس اين مسجد را داد
59. به بركت حضرت عباس عليه السلام بچه دار شد
60. حضرت عباس عليه السلام شوهرم را شفا داده است !
61. پرچمى به نام قمر بنى هاشم عليه السلام
62. تنها كسى كه مى تواند دخترم را شفا دهد شما هستيد!
63. آرزو دارم حرم آقا را ببينم ، و بميرم !
64. لباسهاى دايى ام را به عنوان تبرك بردند!
65. از عنايت ابوالفضل عليه السلام نمازخوان شد!
66. حضرت ابوالفضل عليه السلام دست ندارد!
67. پول اين مرد را بده !
68. جوان فلج شفا گرفت
69. ابوالفضل عليه السلام كار مسيح عليه السلام مى كند!
70. قمر بنى هاشم عليه السلام چشمم را شفا داد
71. آقا فرمودند دو دستم را عمل نكردند قطع كردند!
72. فرياد زدم يا قمر بنى هاشم عليه السلام !
73. غصه نخور، آمده ام ترا معالجه كنم !
74. فتنه برطرف شد!
75. قند هفته گدشته ، آب كوب نبود!
76. با توسل به حضرت عباس عليه السلام ، درها باز شد!
77. به بركت قمر بنى هاشم عليه السلام شفا يافتم !
78. آمده بودم از حضرت عباس عليه السلام پول بگيرم
79. يا اباالفضل عليه السلام اين امانت من است ، مواظب باش !
80. اين پول ، مال اين بچه سيد است !
81. عمو جان ، نسل ما از شما قطع شد!
82. روز عرفه روضه حضرت عباس عليه السلام را بخوان !
83. برادر، بيمار ما را معالجه كن !
84. ناگاه سوارى نيزه به دست پيدا شد!
85. مادر، مهمانهاى ما كجا رفتند؟!
86. مشهدى عباس ، و ارادت به قمربنى هاشم عليه السلام
87. من فرستاده قمر بنى هاشم عليه السلام هستم !
88. يا اباالفضل ، پسرم در پناه تو باشد!
89. ديشب ، در اين خانه ، كورى مادرزاد شفا يافته است !
90. مضروب اجنه با توسل به حضرت ابوالفضل عليه السلام شفا يافت
91. نماز شب ، به نيابت از قمر بنى هاشم عليه السلام
92. در دهه عاشورا، يكى از قطعات لباس او را مشكى قرار بدهيد!
93. از آقا قمر بنى هاشم عليه السلام كمك بخواه !
شفاى مرض سرطان به دست قمر بنى هاشم عليه السلام
96. رهنمود امام زمان عليه السلام ، كه چگونه ازابوالفضل العباس عليه السلام حاجت بخواهيم ؟ شفاى جوان در حرم حضرت عباس عليه السلام
خدا خواست به اين وسيله ترا تاديب كند!
99. پول زائر ايرانى پيدا شد!
100. خاك قبر حضرت ابوالفضل عليه السلام شفا مى دهد!
101. عنايت حضرت عباس عليه السلام به مرحوم حاج شيخ عبدالكريم حائرى رحمةالله عليه
102. حضرت ابوالفضل عليه السلام و شفاىمسلول
103. شفاى ناگهانى !
104. بچه ناقص العضو شفا گرفت
105. درد روزافزون من ، با توسل به قمر بنى هاشم عليه السلام شفا يافت
106. به بركت ابوالفضل العباس عليه السلام افراد زيادى بچه دار شدند
107. قمر بنى هاشم عليه السلام فرمودند: من دست در بدن ندارم !
108. فرداشب مصيبت عمويم ، حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام ، خوانده مىشود
109. شفاى جان ديوانه !
110. توسل آية الله حكيم (ره ) به قمر بنى هاشم عليه السلام براى رفع مشكلات جهان اسلام
111. شمشير قمر بنى هاشم عليه السلام در دست پسربچه !
112. قربانى به نام حضرت ابوالفضل عليه السلام
113. يا اباالفضل فرزندم را از شما مى خواهم !
114. سى سال از خدا برايش عمر گرفته ام !
ساقى لب تشنگان
115. آقا جان ، شما مرده را زنده كرديد!
116. ناراحت نباش ، دزد پيدا خواهد شد
117. ديدم يك آقايى با كلاهخود و چكمه روى برفها ايستاده است !
118. من همانم كه صدايم زدى !
119. شفاى جوان محتضر در كربلا
120. آرى ، اين است نتيجه توسل به حضرت عباس عليه السلام !
121. چهل سال است اين نذر ادامه دارد
122. موفقيت عمل جراحى مغز، در سايه توسل به امام رضا عليه السلام و آقاابوالفضل العباس عليه السلام
123. به ضريح حضرت پناه جست
124. دانشجوى نابينا شفا يافت
125. تو با تسبيح ، استخاره كن ؛ ما به تو مى گوييم چه بگويى !
126. من همان حوريه اى هستم كه مى خواستى !
127. العباس عليه السلام شافانى !
128. نابيناى مادرزاد شفا گرفت !
129. سبحان الله ! نظر لطف حضرت ابوالفضل عليه السلام بوده است ...!
130. يا اباالفضل ، گوسفند قربانى شما رسيد!
131. چرا نذرت را ادا نمى كنى ؟!
چند راه براى توسل به محضر قمر بنى هاشم عليه السلام
ختم مجرب
ختم مجرب وسيع الاجابه
توسل به حضرت عباس عليه السلام
132. ختم مجرب ديگر
133. سقاى دشت كربلا
134. زخم محل عمل ، به طور معجزه آسايى بهبود يافت !
135. ختم يا كاشف الكرب را خواند شفا گرفت :
136. نتيجه توسل به قمر بنى هاشم عليه السلام است ، نه كار من !
137. عريضه به محضر قمر بنى هاشم عليه السلام
138. توسل به قمر بنى هاشم عليه السلام براى حفظ استقلال كشور
139. جوان مختصر شفا يافت !
140. آبروى رفته ما را باز گردان !
141. شفاى آية الله العظمى آقا ميرزا مهدى شيرازى (قدس سره )
142. با گفتن يا اباالفضل عليه السلام آرامشى برايم حاصل شد!
گشتم آخر خجل
143. من از شما فرزند ناقص نخواسته ام !
144. شفاى سيدجواد يزدى به دست با كفايت قمر بنى هاشم عليه السلام
145. ناراحتيت را بگو، ما محرم تو هستيم !
146. راننده كشته شد، اما من به لطف آقا زنده ماندم !
147. چشمهاى آن جوان شفا يافت
148. يا اباالفضل العباس عليه السلام بچه ام را به شما سپردم !
149. ناگهان دو دست در فضا ظاهر شد!
150. چند لحظه صبر كنيد، همگى شفاى كامل خواهيد يافت !
151. اگر به نذرش عمل كند خوب مى شود!
152. بچه مرده زنده شد!
153. پدر جان ، چرا جرئت نمى كنيد چيزى بگوييد؟!
154. شفاى وسواس
155. تا پول خود را نگيرم ، از اينجا بر نمى خيزم !
156. نجات از طوفان ، به بركت توسل به قمر بنى هاشم عليه السلام
157. شمشير پيدا مى شود!
158. قدمگاه حضرت عباس عليه السلام در شيراز:
159. چهل روز زيارت عاشورا، هديه به محضر قمر بنى هاشم عليه السلام
160. چرا در باب زندگانى و شهادت قمر بنى هاشم عليه السلام كتاب نوشتم؟
161. فراهم شدن خانه در اثر توسل به قمر بنى هاشم عليه السلام
162. نتيجه جسارت به قمر بنى هاشم عليه السلام !
163. نتيجه جسارت به جشن ميلاد قمر بنى هاشم عليه السلام
164. شفاى پسر در اثر برپايى جشن ميلاد قمر بنى هاشم عليه السلام .
165. به حضرت عباس عليه السلام نترس !
166. من هرگز بر مولاى خود سبقت نمى گيرم !
167. اى باد خجالت نمى كشى ؟!
عنايات قمر بنى هاشم عليه السلام به اهل سنت(شامل 5 كرامت )
168. مرد سنى ، از مشاهده كرامت شيعه شد!
169. ما نيازى به بزغاله و خروس تو نداريم !
170. روز تولدش او را كنار ضريح ابوالفضل عليه السلام برديم
171. هدايت مرد گمراه
172. با يك شمشير، دو نيمت خواهم كرد!
فصل سوم : عنايات قمر بنى هاشم عليه السلام به مسيحيان(شامل 24 كرامت )
173. شراكت با حضرت اباالفضل عليه السلام !
174. پاداش ادب !
شخص ارمنى ، و برپايى مجلس روضه براى حضرت على اصغر عليه السلام
175. اى ابوالفضل مسلمانها، كرامت كن چرخهاى هواپيما باز شود!
176. مرا هم به ديانت اسلام و مذهب شيعه دلالت كنيد!
177. ماجراى شگفت ما، و نيز نجات شخص مسيحى از مرگ حتمى به عنايت قمر بنىهاشم عليه السلام
178. آيا مى توانم در مجلس روضه اى كه يك ارمنى براى قمر بنى هاشم تشكيل داده شركت كنم ؟!
179. نام مرا حسين بگذاريد!
180. سفره ام البنين عليهاالسلام
181. اسمم را ابوالفضل گذاشتند
182. وفا و ادب يك مسيحى !
183. راننده مسيحى شيعه مى شود!
184. اى ابوالفضل مسلمانها، به فريادم برس
185. من ابوالفضل العباس عليه السلام هستم ، آمدم حقى كه بر ما پيدا كرده اى اداكنم !
186. ارمنى گفت : پسر افليجم ديروز شفا گرفت
187. روضه حضرت ابوالفضل عليه السلام را بخوانيد!
188. كرامتى كه از ضريح جديد قمر بنى هاشم عليه السلام ديده شد
قصيده درباره ضريح جديد قمر بنى هاشم عليه السلام
نيز راجع به درب حرم مطهرش سروده اند
نيز چه خوب سروده اند
189. آمده ام تا مسلمان شوم !
190. اى ابوالفضل مسلمانها به دادم برس !
191. اسمش را احمد گذاشت
192. اين پول ، سهم حضرت ابوالفضل عليه السلام است و تعلق به شما دارد!
193. قول مى دهم اسمش را فاضل بگذارم !
194. همسرم گفت : يا اباالفضل ! و ماشين ميخكوب شد!
195. ميرزا محمدعلى خان ذوالقدر و مسافر ارمنى ، هر دو شفا گرفتند!
196. زن مسيحى مسلمان مى شود
فصل چهارم : عنايات قمر بنى هاشم عليه السلام به كليميان(شامل 6 كرامت )
197. قدر آقاى خود حضرت ابوالفضل عليه السلام را بدانيد كه خيلى كارها ازدستش بر مى آيد! 198. سؤ اليهودى راجع به توسل به حضرت عباس عليه السلام
199. دو پسرم را از حضرت عباس عليه السلام گرفته ام !
200. به بركت حضرت عباس عليه السلام شفا يافتم و مسلمان شدم !
201. نذر مهندس يهودى براى قمر بنى هاشم عليه السلام
202. يك روضه اباالفضل برايم بخوان !
فصل پنجم : عنايات قمر بنى هاشم عليه السلام به زردشتيان(شامل 1 كرامت )
203. زردشتى سرطانى شفا گرفت !
قسمت دوم : تاوان غرور و گستاخى قدرت نمايى قمر بنى هاشم عليه السلام و اقدام وىبه تنبيه گستاخان و تاءديب غافلان (شامل 37 قدرت نمايى )
204. عباس مرا زد!
205. مرا به حرم حضرت ابوالفضل عليه السلام ببريد!
206. شمشير آتش بار!
207. اداى نذر حضرت عباس عليه السلام !
208. زرگر متقلب ، روسياه شد!
209. كيفر اهانت كننده !
210. طلبه مستحق !
211. حضرت هم با شما شوخى كردند، والا...!
212. تاوان زبان درازى !
213. حضرت ابوالفضل عليه السلام ترا بزند!
214. زمين زير قدمهاى او مى پيچيد!
215. قسم دروغ !
216. اگر راست مى گويى قسم بخور!
217. يا اباالفضل ، اين حمل از شوهر من است !
218. قسم دروغ ، دزد را فلج كرد!
219. قسم به شما، من او را كشتم !
220. قسم دروغ ، انسان را بيچاره مى كند!
221. از شيخ دست برداريد!
222. دشمن ابوالفضل عليه السلام را، مار نيش زد!
223. تو عزادار فرزندم ، حسين عليه السلام ، را كتك زدى !
224. از جدم ، ابوالفضل عليه السلام عوضش را بگيرى !
225. يا سيدى من كجا او را پيدا كنم ؟
226. به عنايت قمر بنى هاشم عليه السلام هم خانه يافت هم همسر!
227. سرهاى مهاجمين بريده مى شد!
228. امام عباس گلدى !
229. صوفى گستاخ تاءديب مى شود!
230. قسم به حضرت عباس غلام كش !
231. شرطه گستاخ ، لرزيد و افتاد مرد!
232. شيهه اسب شنيده مى شد، ولى اسب و اسب سوار مشهود نبود!
233. كدخدا مرد!
234. ديدند كفن خالى از جنازه است !
235. كيسه خود را شناختم و از او گرفتم !
236. شمشير قمر بنى هاشم عليه السلام پيشاپيش لشگر
بود عباس نام آور نگهبان خيام من
237. پليس گستاخ به سزاى خود رسيد!
238. راننده گستاخ ، كيفر مى بيند!
239. باغستان غضب مى شود!
240. چرا جاجيم زرى را براى خود برداشتى ؟!
كريمه اهل بيت عليهم السلام ختامه مسك
1. كريمه اهل بيت فاطمه معصومه عليهاالسلام از ديدگاه معصومين عليهم السلام :
2. نگاه اجمالى به زندگانى حضرت معصومه عليهاالسلام
سفر حضرت از مدينه به سمت خراسان
همراهان حضرت
506. كرامت از هزاران كرامت از كريمه اهل بيت عليهم السلام حضرت فاطمه معصومه عليهاالسلام دختر امام موسى بن جعفر عليه السلام
1. بشارت به موفقيت عمل جراحى
2. يا فاطمة اشفعى لنا فى الجنة !
3. نسيم رحمت !
4. بايد به قم بيايى ، به بارگاه من !
5. گر با دلى سوخته قدم بنهى ، حاجت روا مى گردى !
شعر صغير اصفهانى كه بر در حرم مطهر كريمهاهل بيت عليهم السلام نوشته شده است
پيشگفتار 
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمدلله رب العالمين و صلى الله على محمد و آله الطاهرين و لعنة الله على اعدئهم اجمعين من الجن و الانس و من الاولين و الآخرين .
قال الله اعظيم فى الكتابه الكريم : يا ايها امنوا اتقوا الله و ابتعوا اليه الوسيله ...
اى اهل ايمان از خدا بترسيد و وسيله اى براى تقرب به او بجوييد و در راه او جهاد كنيد، باشد كه رستگار شويد.
و بعد، كتاب حاضر، كه با نام چهره درخشان قمر بنى هاشم حضرت ابوالفضل العباس ‍ عليه السلام در مقابل شما قرار دارد، زندگينامه شخصيتى مى باشد كه قلم از وصفش عاجز است ؛ قلمى كه از جانب هستى بخش حمايت مى شود. معبود بشر، خداى بزرگ ، قلم را گرامى مى دارد و در آغاز سوره نون از قرآن مجيدش ، به عظمت قلم و شكوه آثار آن سوگند مى خورد:
ن و القلم و ما يسطرون ⁽¹⁾ ما انت بنعمة ربك بمجنون
قسم به نون كه نور و ناصر يا لوح نور خداست ، و قسم به قلم و آنچه تا ابد در لوح محفوظ خواهد نگاشت كه تو به لطف و رحمت پروردگارت (عقل كامل و نعمت نبوت يافته اى و) هرگز مجنون نيستى .
هر قومى در محيطى كه قلم و صاحبدلان را گرامى داشت ، آن قوم و ملت ، شكست ناپذير خواهد بود. وقتى قلم در محيطى انحراف نيافت و آن را گرامى داشتند، آزادى و حقيقت در آن محيط كشته نمى گردد؛ و وقتى حقيقت و آزادى از بين نرفت توطئه ها به وجود نمى آيد عصيان و طغيان ديده نمى شود، فساد رونق نمى گيرد، و نارضايى به وجود نمى آيد.
هر گاه قلم به ميدان مجاهدت كشيده شده ، به سود جامعه ، به سود ملت ، به سود اكثريت ، به سود مذهب ، و به سود همه بوده و همه فاتح از مبارزه در آمده است . البته نه قلمهاى مزدور. قلم پيروز است اگر اجير نشود. ⁽²⁾
قلم آزاده و مدافع حريم اهل بيت عصمت و طهارت عليه السلام ارزنده ترين ميراث بشريت است .
با اشاره اجمالى كه به اهميت قلم شد، بايد گفت : قلم ، با تمام عظمتش ، از وصف اين شخصيت الهى و آسمانى عاجز است . براى شناخت اين اسوه تقوى ، جهان بشريت بايد كنگره هاى ابوالفضل عليه السلام شناسى برگزار كند. چه ، به عقيده شيعه و متفكرين اسلامى و فرزانگان آزاده ، پس از رسول اكرم صلى الله عليه و آله و حضرات معصومين عليه السلام او يكى از عالمترين ، فقيه ترين ، فرزانه ترين ، شجاعترين ، و سخاوتمندترين افرادى است كه تاريخ اسلام ، بلكه تاريخ جهان ، به خود ديده است .
فقيه و عالم اهل بيت عليه السلام  
مسلم است كه حضرت ابوالفضل - سلام الله عليه - از اكابر و افاضل فقها و علماى اهل بيت بوده ، و معلوم است كسى كه در پرتو آفتاب ولايت ، و در مدرسه امامت حضرت على بن ابى طالب عليه السلام و حضرت امام حسن و حضرت امام حسين عليه السلام تربيت شده و كسب علم و نورانيت نموده است ، درك مقام و مرتبه فضل او براى ما ميسر نيست .

يك دهن خواهم به پهناى فلك

تا بگويم وصف آن رشگ ملك

بلكه وى عالم ربانى و داراى علم لدنى بوده است . در روايتى از معصومين عليه السلام در شاءن آن حضرت آمده است كه : انه زق العلم زقا زفه اى اطمعه . يعنى آن حضرت در كودكى (از پدر بزرگوار خويش ) علم آموخت ، آن گونه كه كبوتر بچه خود را غذا مى دهد و آب مى خوراند، و هم يعنى آن حضرت چشيده است علم را چشيدنى . ⁽³⁾
عبد صالح  
آن بزرگوار تن به شهادت داد و دست از يارى برادر، كه حامل و مدافع حقيقت دين بود، برنداشت . پس او براستى عبد صالح بوده است . بنابراين خوب است نماز گزاران توجه داشته باشند كه در سلام نماز وقتى مى گويند: السلام علينا و على عباد الله الصاحين سلام به آن حضرت هم داده و مى دهند، از هر كجا كه باشند.
از رئيس مذهب شيعه ، حضرت امام جعفر صادق عليه السلام دستور رسيده است كه در زيارتنامه آن بزرگوار بخوانيم :
السلام عليك ايها العبد الصالح المطيع لله و لرسوله و لامير المؤ منين و الحسن و الحسين صلى الله عليه و آله ⁽⁴⁾
سلام بر تو اى بنده شايسته خدا، و مطيع امر خدا و رسول او، و مطيع امير المؤ منين و حضرت حسن و حسين صلوات الله و سلامه عليهم .
متن زيارتنامه فوق در آينده خواهد آمد.
امير المؤ منين عليه السلام دست فرزند را مى بوسد!  
پس از ولادت حضرت قمر بنى هاشم عليه السلام ام البنين سلام الله عليه قنداقه او را به دست امير المومنين عليه السلام داد كه با اذان و اقامه در گوش وى ، از همان آغاز حق ببيند و حق بشنود.
حضرت عباس در گوش راست فرزند اذان ، و در گوش چپش اقامه گفت و نام او را به نام عمويش عباس ، عباس نهاد.
ثم قبل يديه و استعبر و بكى . ⁽⁵⁾
سپس دستهاى او را بوسيد و قطرات اشك به صورت نازنينش جارى شد و فرمود: گويا مى بينم اين دستها يوم الطف در كنار شريعه فرات در راه يارى برادرش حسين عليه السلام از بدن جدا خواهد شد.
و از اينجاست كه گفته اند: مى توان دست فرزند را، از سر عطوفت و شفقت ، بوسيد.
چنانچه وارد است رسول خدا صلى الله عليه و آله دست دخترش ، حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليه ، را مى بوسيد ⁽⁶⁾ و وى را به جاى خود مى نشانيد. و از اينجا كثرت عطوفت شاه ولايت ، امير المؤ منين على بن ابى طالب عليه السلام مظلوم تاريخ ، نسبت به اين مولود بزرگوار معلوم مى شود ⁽⁷⁾
فاطمه زهرا سلام الله عليه و دستهاى بريده عباس عليه السلام  
نقل شده است كه در روز قيامت حضرت رسول خدا صلى الله عليه و آله به على عليه السلام مى فرمايد: به فاطمه زهرا سلام الله عليه بگو براى شفاعت و نجات امت چه دارى ؟ على عليه السلام پيام رسول خدا صلى الله عليه و آله را به حضرت فاطمه سلام الله عليه ابلاغ مى كند و فاطمه سلام الله عليه در جواب مى گويد: يا امير المؤ منين كفانا لاحل هذا المقام اليدان المقطوعتان من ابنى العباس .
اى امير مؤ منان ، براى مادر مقام شفاعت ، دو دست بريده پسرم ، عباس ، كافى است . ⁽⁸⁾
امام حسين و قمر بنى هاشم عليه السلام  
آن حضرت در عصر تاسوعا به برادر بزرگوارش ، قمر بنى هاشم عليه السلام فرمود:
اركب بنفسى يا اخى ، حتى تسالهم عما جاءهم : برادر، جانم به فدايت ! سوار بر اسب شو و نزد آنان رو و بپرس كه از چه رو بدينجا آمده اند؟. ⁽⁹⁾
از اينجا بايد پى به عظمت قمر بنى هاشم عليه السلام برد كه شخصيتى چون حسين بن على عليه السلام ، كه امام على الاطلاق و واسطه فيض بين خالق و عالم ممكنات است از سر لطف ، به وى فدايت شوم مى گويد!
امام زين العابدين و قمر بنى هاشم عليه السلام  
امام چهارم عليه السلام مى فرمايد: و اءن للعباس عند الله تبارك و تعالى لمنزله يغطه بها جميع الشهداء يوم القيامه ⁽¹⁰⁾: براى حضرت ابوالفضل عليه السلام در نزد خداوند تبارك و تعالى مقام شامخى است كه همه شهيدان در روز قيامت به حال او غبطه مى خورند. ⁽¹¹⁾
امام صادق و قمر بنى هاشم عليه السلام  
پيشواى ششم شيعه عليه السلام مى فرمايد:
كان عمنا العباس بن على نافذ البصيرة ، صلب الايمان ، جاهد مع ابى عبدالله و ابلى بلاء احسنا و مضى شهيدا⁽¹²⁾: عموى ما، عباس بن على عليه السلام ، بصيرتى نافذ و ايمانى استوار داشت . و همراه برادرش اباعبدالله عليه السلام جهاد كرد و نيكو از امتحان برآمد و به شهادت رسيد.
حضرت بقية الله و قمر بنى هاشم عليه السلام :  
در زيارتنامه منسوب به حضرت ولى عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف مى خوانيم :
السلام على العباس بن امير المؤ منين المواسى اخاه بنفسه الآخذ لغده من امسه الفادى له الواقى الساعى اليه بمائه المقطوعة يداه
سلام بر عباس فرزند امير المؤ منين عليه السلام كه جانش را در راه مواسات با برادرش ‍ تقديم نمود، دنيايش را در راه تحصيل آخرت صرف كرد و جانش را براى حفاظت از برادرش قربانى ساخت ...
در اين سلام حضرت بقية الله حجة بن الحسن العسگرى - عجل الله تعالى فرجه الشريف - به چند فضيلت از فضايل حضرت عباس عليه السلام اشاره فرمود است :
1- جانش را نثار برادر كرد.
2- دنيا را وسيله نيل به آخرت قرار داد.
3- نگهبان سپاه و خيام حرم حضرت سيد الشهداء عليه السلام بود و سعى فراوان كرد تا آب را به لب تشنگان برساند.
4- دو دستش در راه جهاد فى سبيل الله قطع شد.
سپس حضرت مى فرمايد: خدا لعنت كند دو قاتل او يزيد بن رقاد و حكيم بن طفيل را. ⁽¹³⁾

به دريا پا نهاد و خشك لب بيرون شد از دريا

مروت بين ، جوانمردى نگر، غيرت تماشا كن ؛

از ملاحظه كلمات ائمه اطهار - سلام الله عليهم اجمعين - در باب قمر بنى هاشم عليه السلام ، براى انسان يقين حاصل مى شود كه فرزند رشيد ام البنين سلام الله عليه نزد آن بزرگواران از مقام و منزلت بس بزرگى برخوردار است ، چنانكه كرامات مذكور در بخش ‍ در بخش پايانى كتاب حاضر نيز بروشنى مؤ يد ابن امر مى باشد.
دانشمند محترم ، جناب حجة الاسلام و المسلمين آقاى عطايى خراسانى مى نويسد:
حضرت آية ا... دربندى به حضرت آية ا... شيخ مرتضى انصارى گفت : چون شيعه اماميه شما تقليد مى كنند و فعل شما حجت است ، خوب است هنگام تشرف ، به آستان مقدسه امام عليه السلام را ببوسيد و جبهه بر آن بساييد.
شيخ فرمود: من آستان و عتبه مقدسه حضرت ابى الفضل العباس عليه السلام را مى بوسم ، تا چه رسد به آستان مقدس حضرت ابى الفضل العباس عليه السلام را مى بوسم چون محل قدمهاى زائرين آن بزرگوار است تا چه رسد به اينكه آستان و عتبه ابوالفضل عليه السلام فرزند على عليه السلام باشد.
آرى ، مردان با ايمان و روشن ضمير، جان در راه امام عليه السلام دادند، مانند كميلها، قنبرها، رشيدها، حبيبها، مسلمها، عابسها، و آن همه شهداى را فضيلت و حقيقت ، چگونه مى شود فرزندان همان پدران ، و شاگردان همان مكتب ، حبت از بوسيدن و جبهه سايى بر دربار آنان خوددارى كنند و گوش به ياوه سرايى اين ياوه سرايان دهند كه مى گويند: شرك است ، بت پرستى است ! با اينكه معنى شرك و بت پرستى و كفر را نفهميده و خود، هم مشركند و هم بت پرست و هم كافر!. ⁽¹⁴⁾
مجتهد بزرگ شيعه و عتبه عباس بن على عليه السلام را مى بوسد  
مؤ لف اسرار الشهاده مى نويسد:
آيت تحقيق ، پيشواى سالكان راه حق ، مجدد مذهب در قرن دوازدهم ، آيت الله العظمى محمدباقر بهبهانى ره (متوفى سال 1205 ه‍ ق ) ⁽¹⁵⁾ در رواق شرقى حرم حضرت امام حسين عليه السلام پايين پاى شهداى عاشورا، دفن شد. اين شخصيت بزرگ جهان تشيع چون داخل حرم حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام مى شد، درگاه حرم را همانند حمر سيد الشهدا امام حسين صلوات الله عليه مى بوسيد ⁽¹⁶⁾. و شيوه اين عالم متبحر، برهانى است براى هر كه خواهان حق باشد كه به طورى كه در قرآن كريم سوره يونس آيه 36 آمده است كه : افمن يهدى الى الحق احق ان يتبع امن لايهدى الا ان يهدى فما لكم كيف تحكمون يعنى : پس آيا آنكه به حق هدايت مى كند شايسته تر است كه از او پيروى شود يا آنكه ره نمى پويد مگر آنكه هدايت گردد! و چگونه چنين قضاوت باطل براى بتها مى كنيد (كه آنقدر بيخرد و نادانيد). ⁽¹⁷⁾
حال ديگر با خوانندگان محترم و جوانمردان آزاده ، نه قلم بدستان و خطيبان مزدور و بى تقوى و گستاخ ، كه درك اين همه عظمت بر ايشان مشكل است ، و احيانا كر و كور و گنگ هستند...
در چند سال اخير، برخى قلمهاى وهابى زده و مزدور استعمار دانسته يا ندانسته ، به مكتب وحى و امامت جسارتها كرده اند. امثال اين كوردلان ، در گذشته تاريخ نيز بوده اند؛ آرى ، شب پرگان مرده ، ولى آقتاب درخشان مانده و همچنان نور افشانى مى كند. اميد است كه شب پرستان عصر ما، اين مطالب را خوانده ، به خود آيند و توبه كنند تا گرفتار غضب الهى در دنيا و آخرت نگردند.
كتاب حاضر در سه بخش تنظيم شده است :
بخش اول : آشنايى با پدر، مادر، و خاندان قمر بنى هاشم ابوالفضل العباس عليه السلام .
بخش دوم : مرورى بر زندگانى افتخار آفرين عبد صالح خدا، پرچمدار كربلا، حضرت قمر بنى هاشم عليه السلام .
بخش سوم : كرامات حضرت قمر بنى هاشم عليه السلام نسبت به شيعيان ، اهل سنت ، مسيحيان ، يهوديان و زردشتيان ، كه 240 عدد از انها در كتاب حاضر و بقيه در جلد دوم خواهد آمد، ان شاء الله تعالى .
در خور ذكر است كه ، براى حفظ وحدت يكپارچگى نثر كتاب ، مطالب منقول از مآخذ گوناگون (جز آنچه در ميان گيومه قرار دارد) با حفظ كامل معنا و مضمون ، تلخيص يا ويرايش شده است .
اميد است اين اثر كوچك مورد قبول حضرت بقية الله الاءعظم حجة بن الحسن العسكرى عجل الله تعالى فرجه الشريف قرار گيرد، آمين رب العالمين .
ان اريد الا الصلاح ما استطعت و ما توفيقى الا بالله عليه توكلت و اليه انيب ⁽¹⁸⁾
يازده ذيقعده الحرام 1416 هجرى قمرى مطابق فروردين ماه 1375 شمسى سالروز تولد امام هشتم على بن موسى الرضا عليه آلاف التحيه و الثناء قم - حرم اهل بيت عليه السلام على ربانى خلخالى .
بخش اول : آشنايى با پدر و مادر و خاندان قمر بنى هاشم عليه السلام 
فصل اول : اجمالى از زندگانى امير المؤ منين على عليه السلام (پدر قمر بنى هاشم عليه السلام )
نام على عليه السلام ياد اور نام سرباز فداكارى است كه در راه آرمان و هدفش ‍ سرسختانه مبارزه كرده و با آن همه خارهايى كه در راه مكه و مدينه در پاهايش فرو رفت ، يا تيرهايى كه در ميدانهاى جنگ بر پيكرش نشست ، و بويژه قلب پر احساسش به دست نهروانيان آماج انواع پيكانها گرديد، هرگز از راه جهاد فى الله منحرف و منصرف نشد...
نام حيدر يادآور نام قهرمان شكست ناپذيرى است كه در هر ميدانى گام مى گذاشت شجاعترين افسران جنگاوران را فرارى مى داد...
و بالاخره نام ابو تراب يادآور نام انسان شكوهمندى است كه متواضعانه با ديگر انسانها ارتباط برقرار مى نمود، و در اوج قدرت و حكومت ، سينه تاريك شب را مى شكافت و به منزل يتيمان مى رفت و با آنكه روى حصير، و اگر نبود روى تراب و خاك مى نشست ...
طلوع خورشيد از افق كعبه  
على عليه السلام خورشيد وار از گريبان كعبه سر بر مى آورد، در آسمان وحى به گردش مى آيد، و سوره علق و ديگر آيات قرآنى جذبش مى كند. نوزاد كعبه ايمان خود به خداى كعبه و رب البيت را در سن 13 سالگى در حضور پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله ، كه روزهاى اول بعثت را مى گذراند، اظهار مى دارد، و پس از عمرى پايمردى در راه گسترش عقيدت اسلامى ، در حاليكه باز رو سوى كعبه دارد، لباس خون مى پوشد.
تولد حضرت روز جمعه سيزده رجب سال سى ام از عام الفيل ⁽¹⁹⁾ و بنا به اقوال مختلف : بيست و پنج سال ، پانزده سال و يا دوازده سال پيش از بعثت ، در داخل كعبه صورت گرفته است . هيچ كس قبل از او داخل بيت تولد نيافته بود، و اين فضيلتى است كه خداوند براى تجليل از مقام امير المؤ منين على عليه السلام به وى اختصاص داده است .
وقوع اين حادثه از مسائل مورد اتفاق ميان فرق مختلف اسلامى است ، به همين جهت محدث حافظ شيرازى حاكم نيشابورى مى گويد:
و قد تواترت الاخبار ان فاطمه بنت اسد ولدت امير المؤ منين على بن ابى طالب كرم الله و جهه فى جوف الكعبه .
اين حديث به تواتر رسيده كه فاطمه دختر اسد عليه السلام ، امير المؤ منين على بن ابى طالب عليه السلام را در داخل كعبه به دنيا آورد. ⁽²⁰⁾
چهار روز بعد، فاطمه سلام الله عليه در حالى كه نوزاد كعبه را در آغوش داشت و به اين همه شكوه و عزت مى باليد از همان موضعى كه داخل شده بود خارج شده و گفت :
فلما اردت ان اخرج هتف بى هاتف : يا فاطمه سميه عليا فهو على و الله العلى الاعلى يقول : انى شققت اسمه من اسمى و اءدبته و وقفته على غامض علمى و هو الذى يكسر الاصنام فى بيتى و هو الذى يؤ ذن فوق ظهر بيتى و يقدسنى و يجمدنى ، فطوبى لمن احبه و اءطاعه وويل لمن اءبغضه و عصاه .
يعنى :
همينكه خوستم از خانه بيرون آيم هاتفى از غيب مرا ندا داد كه اى فاطمه نام اين فرزند را على بگذار، به درستى كه منم ، نام او را از نام خود مشتق ساختم و او را به آداب خودم ادب نمودم ، او را به علوم مخفى و مشكلم آگاه ساختم . اوست كه بتها را در خانه من شكسته و همه را به زير خواهد انداخت ، اوست كه بالاى كعبه اولين اذان را خواهد گفت و اوست كه مرا به عظمت و مجد و بزرگوارى ياد خواهد كرد. پس خوشا به حال كسى كه او را دوست بدارد و دستوراتش را اطاعت كند و واى بر كسى كه بغض او را در دل داشته باشد و با او مخالفت كند. ⁽²¹⁾
حضرت محمد بن عبد الله صلى الله عليه و آله در روز ولادت مولا، بيست و هشت بهار از عمر شريفش مى گذشت و نوزاد را از كعبه تا خانه ابوطالب در آغوش داشت . ⁽²²⁾
شكل و شمايل امير المؤ منين على عليه السلام  
قد حضرت متوسط، چشمانش كاملا مشكى و درشت بود. ابروانش كشيده و بهم پيوسته بود، و صورتش چون قرص ماه مى درخشيد. داراى محاسنى بلند بود و جلوى سر حضرت مو نداشت . گردن ايشان مانند نقره سفيد بود. محاسن خود را هيچوقت خضاب نمى كرد و مشهور بود كه آن بزرگوار محاسن سفيد است . محكم راه مى رفت ، بازوانش ‍ نيرومند و قوى ، ضربت شمشيرش مرگ آسا و ضربتش نيازى به ضربه دوم نبود، چون شير بر خصم غرش مى كرد و بر مظلوم و ضعيف نرم و متواضع بود.
رسول الله صلى الله عليه و آله مى فرمود:
هيبت اسرافيل ، رتبت ميكائيل ، جلالت و عظمت جبرئيل ، سلامت آدم ، خوف و خشيت نوح ، حزن يعقوب ، حسن و جمال يوسف ، مناجات موسى ، صبر ايوب ، زهد يحيى ، ورع و پرهيزگارى عيسى ، حسب و اخلاق محمد صلى الله عليه و آله همه در امير المؤ منين عليه السلام جمع است . خداوند تبارك و تعالى نود صفت از صفات پيامبران را در على عليه السلام قرار داده كه در احدى از بندگانش وجود ندارد. ⁽²³⁾
پدر و مادر:  
الف ، مادر: فاطمه عليه السلام دختر اسد بن هاشم بن عبد مناف ، كه پس از ايمان آوردن به رسول خدا صلى الله عليه و آله همچون قهرمانى نستوه با هر گونه شرك و بت پرستى جنگيد.
وى اولين زنى بود كه پس از خديجه كبرى عليه السلام با پيامبر صلى الله عليه و آله بيعت كرد، و نخستين بانويى كه پياده از مكه راهى مدينه گرديد. با پيامبر صلى الله عليه و آله بسيار مهربان ، بلكه براى وى همانند مادر بود، تا آنجا كه پس از مرگش ، رسول خدا صلى الله عليه و آله دستور داد با پيراهن خود وى ، او را كفن كنند.
ب - پدر: عمران ملقب به ابو طالب ، از بزرگان قريش و شخصيتهاى مشهور مكه و جزيرة العرب ، كه ملجاء و پناهگاه استوارى براى رسول خدا صلى الله عليه و آله بود و در طول بعثت ، با كمال صداقت ، به حضرت محمد بن عبدالله صلى الله عليه و آله خدمت كرده و از همان آغاز بعثت ، اسلام آورد و در زير فشار شديد اقتصادى ، كه مشركان فراهم آورده بودند، جان داد. ⁽²⁴⁾
ابن ابى الحديد معتزلى از ابوبكر نقل مى كند: ابو طالب از دنيا نرفت مگر اينكه شهادتين را گفت و رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: اى عمو! سپاس خداودى را كه تو ار هدايت فرمود ⁽²⁵⁾
مسئله ايمان ابى طالب ، عموى رسول الله صلى الله عليه و آله ، آنچنان در تاريخ اسلامى حساسيت پيدا كرده است كه دانشمندان اسلامى مقالات زيادى را در طول قرون گذشته پيرامون آن تحرير كرده اند.
به برخى از اين كتب اشاره مى كنيم :
1. ايمان ابوطالب ، نوشته : احمد بن قاسم ؛
2. ايمان ابوطالب ، نوشته : ابن طوفان ؛
3. ايمان ابوطالب ، نوشته : شيخ مفيد؛
4. ايمان ابوطالب ، نوشته : ابونعيم بصرى
5. ابوطالب مؤ من قريش ، نوشته : عبد الله خنيزى ؛
و....
پيامبر صلى الله عليه و آله به عمويش عباس پيشنهاد كرد هر يك از فرزندان ابوطالب را نزد خود نگهدارى كند، و بدينگونه ، على عليه السلام - در حاليكه سه ساله بود - به خانه رسول خدا صلى الله عليه و آله منتقل گرديد ⁽²⁶⁾و در حقيقت به دانشگاهى گام نهاد كه اول را تا سر حد انسانى كاملتر از حد تصور رسانيد.
رحلت ابو طالب عليه السلام روز حزن رسول الله و امير المؤ منين عليه السلام
وفات سيد بصلحاء حضرت ابوطالب عليه السلام روز 26 رجب سال دهم بعثت ، اتفاق افتاد. حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله در مصيبت آن حضرت بگريست و چون جنازه اش را حمل مى كردند آن حضرت ، از پيش روى جنازه او مى رفت و مى فرمود: اى عم بزرگوار، صله رحم كرده اى و در كار من هيچ كوتاهى نكرده اى ، خدا تو را جزاى خير دهد.
بعد از سه روز و به روايتى 35 روز، وفات حضرت خديجه عليه السلام واقع شد و حضرت رسول خدا صلى الله عليه و آله او را با دست خويش در حجون مكه ، دفن كرد. پيامبر صلى الله عليه و آله بعد از وفات حضرت ابوطالب و خديجه عليه السلام چنان غمناك بود، كه از خانه كمتر بيرون مى آمد، و از اين جهت آن سال را عام الحزن نام نهاد. بعد از رحلت حضرت ابوطالب عليه السلام مشركين عرب به دشمنى آن حضرت بيفزودند و به آزار و آن حضرت پرداختند، چنانكه يكى از سفهاى قوم به اغواى آن جماعت روزى مشتى خاك بر سر مبارك رسول خدا صلى الله عليه و آله ريخت و آن حضرت جز صبر چاره اى نداشت . ⁽²⁷⁾
در خور ذكر است كه دوستداران اهل بيت عصمت و طهارت در طول تاريخ مرثيه ها و مدايح بسيارى در باره حضرت ابوطالب عليه السلام سروده اند، كه ما براى زينت كتاب يك رباعى از امام المتقين و سيد الموحدين امير المؤ منين عليه السلام را مدح آن حضرت مى آوريم :

اباطالب عصمة المستجبر

و غيث الحول و نور

الظلم لقد هد فقدك اهل الحفاظ

لقد كنت للمصطفى خير عم (28)

امير المؤ منين على عليه السلام در بستر پيامبر صلى الله عليه و آله مى خوابد.
امير المؤ منين عليه السلام ابر مرد جهان اسلام ، پيوسته ملازمت رسول خدا صلى الله عليه و آله را داشت . هنوز جوان بود كه سختترين رنجها را در مكه از دست دشمنان اسلام ديد. همچنانكه شب هجرت رسول خدا صلى الله عليه و آله در بستر پيامبر خوابيد و بزرگترين خطر را به جان خريد تا حضرت محمد بن عبد الله صلى الله عليه و آله بتواند هجرت كند. و اينجا بود كه درباره فداكارى و خلوص امير المؤ منين على بن ابى طالب عليه السلام آيه شريفه نازل شد: و من الناس من يشرى نفسه ابتغاء مرضات الله و الله رؤ وف بالعباد ⁽²⁹⁾: از گروه مردم ، كسى هست كه از جان خويش در راه تحصيل رضايت خداوند مايه مى گذارد و خداوند بر بندگان خود مهربان است .
پس از آن نيز همراه برخى از دختران رسول خدا صلى الله عليه و آله و ياران راستين آن حضرت از بيراهه به سوى مدينه حركت كرد و با پاى خون آلود، كه آماج خارها گشته بود، وارد شهر گرديد و به ديدار محبوب نايل شد.
در اوايل هجرت با حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليه ، دختر گرامى رسول الله صلى الله عليه و آله ، ازدواج كرد، و خورشيد 28 صفر سال 11 هجرى غروب نكرده بود كه در سن 33 سالگى شاهد رحلت رسول خدا صلى الله عليه و آله گرديد و به عظيمترين سوگ تاريخ نشست .
مع الاءسف ، با اينكه رسول خدا صلى الله عليه و آله حضرتش را در پايان حجة الوداع در غدير خم به مقام خلافت نصب كرده بود، ولى با تشكيل شوراى آن چنانى ... در سقيفه كنارش گذاشتند.
در دوران تاخت و تاز غاصبين خلافت ، از عرصه حكومت خارج گرديد و در عين حغال قطب معنوى جامعه و گشاينده طلسم مشكلات و معضلات سياسى و اجتماعى امت بود، و در كنار آن از آموزش و پرورش مستمندان نيز غفلت نداشت . او در كنار پيامبر معمار اسلام بود و اكنون مهندس انسان سازى شده بود: ابن عباس ، عمار ياسر، ابوذر غفارى ، صعصعه ، مالك اشتر، و دهها مسلمان فرهيخته و مجاهد آن عصر، از ثمرات همين دوره انزواى آن حضرتند.
امير المؤ منين على عليه السلام ، پس از پيامبر صلى الله عليه و آله ، نخستين كسى است كه دانشگاه استدلال و برهان را در پهنه فرهنگ اسلامى تاءسيس كرد و معارف الهى را تدوين نمود. بريا حفظ الفاظ و ظاهر قرآن ادبيات را شكل داد و دستور زبان را بنيان نهاد و در تمامى علوم زمان دانشمندترين فرد بود.
در ساده زيستى ، به گونه بينواترين فرد زندگى مى كرد. تنها رهبرى است كه سطح زندگيش ‍ از تمام افراد كشور پائينتر بوده است . در تغذيه جسم ، از نان جو خشكيده استفاده مى كرد و در مقام سجده حق ، گاه چون چوب خشكيده بر زمين نقش مى بست .
سيماى امير المؤ منين على عليه السلام در قرآن و حديث  
در اينجا باز ناچار به اشاره اكتفا مى كنم و از تفضيل در مى گذرم :
مطابق آنچه در جلد دوم كتاب دلائل الصدق آمده ، صد فصل ⁽³⁰⁾ از قرآن مجيد، بر حسب مآخذ و مدارك قابل استناد و احتجاج بر غير شيعه ، در شاءن على عليه السلام نازل شده و ناظر به مقامات و كمالات آن حضرت است .
ذيلا ده فصل از آن صد فصل را انتخاب كرده ايم كه مى خوانيم :
1- انما وليكم الله و رسوله و الذين آمنوا و الذين يقيمون الصلاة و يؤ تون الزكاة و هم راكعون ⁽³¹⁾در باره اتفاق اميرالمؤ منين عليه السلام در حال ركوع .
2- يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك من ربك و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله يعصمك من الناس اى الله لا يهدى القوم الكافرين ⁽³²⁾، درباره نصب اميرالمؤ منين به مقام خلافت .
3- انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطره كم تطهيرا ⁽³³⁾ دليل عصمت امير المؤ منين عليه السلام از هرگونه خطا و گناه .
4- قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودة فى القربى و من يقترف حسنة نزد له فيها حسنا ان الله غفور شكور ⁽³⁴⁾، دليل وجوب دوستى با امير المؤ منين عليه السلام .
5- و من الناس من يشرى نفسه ابتعاء مرضات الله و الله رؤ وف بالعباد ⁽³⁵⁾، دليل فداكارى و از خود گذشتگى و خلوص امير المؤ منين عليه السلام .
6- فمن حاجك فيه من بعد ما جاءك من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءكم و نساءكم و انفسنا و انفسكم ثم نبتهل لعنت الله على الكاذبين ⁽³⁶⁾، دليل آنكه على عليه السلام به منزله جان رسول خداست .
7- هل اتى على الانسان حين من الدهر لم يكن شيئا مذكورا... و كان سعيكم مشكورا ⁽³⁷⁾، در باره اطعام امير المؤ منين عليه السلام به مسكيم و يتيم و اسير، و بهره مندى وى در جهان ديگر از نعمات بهشتى .
8- اليوم اءكملت لكم دينكم و اءتممت عليكم نعمتى و رضيت لكم الاسلام دينا ⁽³⁸⁾، دليل آمكه دين با نصب امير المؤ منين عليه السلام به خلافت ، كامل گرديد.
9- و كفى الله المؤ منين القتال و كان الله قويا ديل عزيزا ⁽³⁹⁾، دليل آنكه با قتل عمرو بن عبدود به دست امير المؤ منين ، مؤ منين از مشكل جنگ احزاب آسوده شدند.
10- اءطيعوا الله و اءطيعوا الرسول و اولى الاءمر منكم ⁽⁴⁰⁾، دليل وجوب اطاعت امت از امير المؤ منين عليه السلام .
و نود فصل ديگر كه طالبين مى توانند به كتاب دلائل الصدق ⁽⁴¹⁾ مراجعه كنند.
در همان كتاب ، همچنين 28 حديث معتبر از مآخذ و منابع قابل استناد و احتجاج نقل شده است كه هر يك از آنها در اثبات خلافت بلافصل على بن ابى طالب عليه السلام كافى است و نيازى به دليل ديگر نيست . ⁽⁴²⁾ يكى از آنها اين حديث رسول خداست كه مى فرمايد لايزال اءمر الناس ماضيا ما و لا هم اثنا عشر خليفه كلهم من قريش ‍ ⁽⁴³⁾
به اين مطلب توجه فرماييد، رسول خدا صلى الله عليه و آله مى گويد: امر امت من گذرا و رو براه است ، مادم كه دوازده خليفه ، كه همه شان از قريش مى باشند، بر مردم حكومت كنند.
اين دوازده نفر امام شيعه ؟! خلفاى داشدين 4 نفرند (با امام حسن عليه السلام 5 نفر)؛ خلفاى اموى 14 نفرند (سفيانيهايشان 3 نفرند، مروانيهايشان 11 نفر)؛ خلفاى عباسى بغداد و سامرا 37 نفرند؛ خلفاى عباسى مصر 17 نفرند؛ خلفاى فاطمى ⁽⁴⁴⁾ مصر 14 نفرند؛ خلفاى طباطبائى عراق و يمن 8 نفرند؛ خلفاى علوى طبرستان 7 نفرند؛ خلفاى ادريسى مراكش 10 نفرند؛ خلفاى اموى اندلس 16 نفرند؛ خلفاى علوى حمودى قرطبه 3 نفرند؛ خلفاى حمودى مالقه 6 نفرند؛ خلفاى علوى حمودى جزيرة خضراء اندلس 2 نفرند؛ مجموع خلفاى علوى حمودى اندلس 11 نفرند...! ⁽⁴⁵⁾
در طول تاريخ اسلام ، نمى توان يك عده دوازده نفرى از به اصلاح خلفا را پيدا كرد كه اين حديث رسول خدا صلى الله عليه و آله بر آن منطبق باشد، جز دوازده نفر امام شيعه . ما كه در تاريخ ، 12 نفر خليفه قرشى پياپى ، كه امت اسلام نيز در عصر حكومت آنان آسوده زيسته باشند، پيدا نكرديم ، شما اگر سراغ داريد به ما نشان بدهيد! ⁽⁴⁶⁾
امير المؤ منين على عليه السلام و 25 سال خانه نشينى  
ابو بكر در سال دهم هجرى ، قدرت راقبضه كرد و در سال 13 ه‍ در سن 63 سالگى از دنيا رفت ، در حاليكه 2 سال و 3 ماه و 10 روز خلافت كرده بود.
پس از او عمر بن خطاب روى كار آمد و در اواخر ذى الحجه سال 23 به دست ابولؤ لؤ فيروز كشته شد. مدت حكومت وى نيز 10 سال و 6 ماه و 4 روز بود.
عمر به هنگام مرگ ، براى تعيين خلافت پس از خويش ، دستور تشكيل شورايى را داد كه نتيجه آن ، چنانكه از همان آغاز پيش بينى مى شد به سود عثمان بن عفان تمام شد و او پس از چند سال حكومت ، در اوايل محرم الحرام سال 24 هجرى بر اثر تبعيض و بى عدالتى در امر حكومت ، به دست گروهى انبوه از مسلمانان كشته شد. خلافت عثمان 12 سال (چند روز كمتر) به درازا كشيد. ⁽⁴⁷⁾
امير المؤ منين على عليه السلام در دوران خلافت  
بارى ، مولاى متقيان عليه السلام به مدت 25 سال از حق مسلم خويش - خلافت رسول اكرم صلى الله عليه و آله - محروم ماند، تا اينكه خليفه سوم به دست مردم كشته شد. سپس مرد با آن حضرت بيعت كرده و به خلافتش برگزيدند.
آن حضرت در طول دوران خلافت خود، كه تقريبا چهار سال و نه ماه طول كشيد، روش و سيره رسول اكرم صلى الله عليه و آله را در پيش گرفت و حتى الامكان كوشيد كه به بدعتها و انحرافات موجود پايان دهد. حضرت به خلافت خود صورت نهضت و انقلاب داده به اصلاحات وسيع اجتماعى - سياسى - فرهنگى پرداخت ، و پيداست كه اين اصلاحات با مطامع برخى از متنفذين سازش نداشت و لذا عده اى از صحابه ، كه پيشاپيش آنها عايشه ، طلحه ، زبير و معاويه قرار داشتند، خون خليفه سوم را دستاورد قرار داده ، سر به مخالفت برداشتند و بناى شورش و آشوبگرى را گذاشتند.
ذيلا توجه شما را به گفتارى روشنگر از محروم آية الله علامه طباطبايى ، نويسنده تفسير الميزان ، جلب مى كنيم :
خلافت على عليه السلام در اواخر سال سى و پنج هجرى قمرى شروع شد و تقريبا چهار سال و 9 ماه ادامه يافت . على عليه السلام در خلافت رويه پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله را معمول مى داشت ⁽⁴⁸⁾ و غالب تغييراتى را كه در زمان خلافت پشينيان پيدا شده بودت به حالت اولى برگردانيد و عمال نالايق را كه زمام امور را در دست داشتند از كار بركنار كرد ⁽⁴⁹⁾و در حقيقت يك نهضت انقلابى بود و گرفتاريهاى بسيارى در بر داشت .
على عليه السلام نخستين روز خلافت در سخنرانى يى كه براى مردم نمود چنين گفت : آگاه باشيد گرفتارى يى كه شما مردم ، هنگام بعثت پيغمبر خدا، داشتيد امروز دوباره به سوى شما برگشته و دامنگيرتان شده است . بايد درست زير ورودى شويد و صاحبان فضيلت كه عقب افتاده اند پيش افتند و آنان كه بنارواپيشى مى گرفتند عقب افتند (حق است و باطل ، و هر كدام اهلى دارد؛ بايد از حق پيروى كرد.) اگر باطل بسيار است چيز تازه اى نيست و اگر حق كم است گاهى كم نيز پيش مى افتد و اميد پيشرفت نيز هست . البته كم اتفاق مى افتد كه چيزى كه پشت به انسان كند دوباره برگشته و روى نمايد ⁽⁵⁰⁾
على عليه السلام به حكومت انقلابى خود ادامه داد، و چنانكه لازمه طبيعت هر نهضت انقلابى است ، عناصر مخالف كه منافعشان به خطر مى افتد از هر گوشه و كنار سر به مخالفت بر افراشتند و به نام خونخواهى خليفه سوم جنگهاى داخلى خونينى برپا كردند كه تقريبا در تمام مدت خلافت على عليه السلام ادامه داشت . به نظر شيعه ، مسببين اين جنگهاى داخلى جز منافع شخصى منظورى نداشتند و خونخواهى خليفه سوم دستاويز عوام فريبانه اى بيش نبود و حتى سوء استفاده نيز در كار نبود. ⁽⁵¹⁾
سبب جنگ اول ، كه جنگ جمل ناميده مى شود، غائله اختلاف طبقاتى بود كه از زمان خليفه دوم در تقسيم مختلف بيت المال پيدا شده بود. على عليه السلام پس از آنكه به خلافت شناخته شد مالى در مردم بالسويه قسمت فرمود، ⁽⁵²⁾ چنانچه سيرت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله نيز همان گونه بود و اين روش زبير و طلحه را سخت بر آشفت و (در نتيجه ) بناى تمرد را گذاشتند و به نام زيارت كعبه از مدينه به مكه رفتند و عايشه را، كه در مكه بود و با على عليه السلام ميانه خوبى نداشت ، با خود همراه ساخته به نام خونخواهى خليفه سوم نهضت و جنگ خونين جمل را بر پا كردند. ⁽⁵³⁾
با اينكه همين طلحه و زبير هنگام محاصره و قتل خليفه سوم در مدينه بودند و از وى دفاع نكردند ⁽⁵⁴⁾و پس از كشته شدن وى (نيز) اولين كسى بودند كه از طرف خود و مهاجرين با على عليه السلام بيعت كردند ⁽⁵⁵⁾ و همچنين ام المؤ منين عايشه خود از كسى بود كه مردم از قتل سوم تحريض مى كرد ⁽⁵⁶⁾ و براى اولين بار كه قتل خليفه سوم نهضت به وى دشنام داد و اظهار مسرت نمود! اساسا مسببين اصلى خليفه ، صحابه بودند كه از مدينه به اطراف نامه ها نوشته مردم را بر خليفه مى شورانيدند.
سبب جنگ دوم ، كه جنگ صفين ناميده مى شود و يك سال نيم طول كشيد، طمعى بود كه معاويه در خلافت داشت و به عنوان خونخواهى خليفه سوم اين جنگ را بر پا كرد و بيشتر از صد هزار خون نا حق را ريخت و البته معاويه در اين جنگ حمله مى كرد، نه دفاع ؛ زيرا خونخواهى هرگز به شكل دفاع صورت نمى گيرد.
عنوان اين جنگ ، خونخواهى خليفه سوم بود؛ با اينكه خود خليفه سوم در آخرين روزهاى زندگى خود دفع آشوب از معاويه استمداد نمود، وى با لشگرى از شام به سوى مدينه حركت نموده آنقدر عمدا در راه توقف كرد تا خليفه را كشتند، آنگاه به شام برگشته به خونخواهى خليفه قيام كرد! ⁽⁵⁷⁾
و همچنين پس از آنكه على عليه السلام شهيد شد و معاويه خلافت را قبضه كرد ديگر خون خليفه سوم را فراموش كرده و قتله خليفه را تعقيب نكرد.
پس از جنگ صفين ، جنگ نهروان در گرفت . در اين جنگ جمعى از مردم كه در ميانشان صحابى نيز يافت مى شد در اثر تحريكات معاويه در جنگ صفين بر على عليه السلام شوريدند و در بلاد اسلامى به آشوبگرى پرداخته هر جا از طرفداران على عليه السلام مى يافتند مى كشتند، حتى شكم زنان آبستن را پاره كرده و جنينها را بيرون آورده سر مى بريدند.⁽⁵⁸⁾
على اين غائله را نيز خوابانيد، ولى پس از چندى در مسجد كوفه در سر نماز به دست برخى از اين خوارج شهيد شد.
مرحوم طباطبايى ، سپس تحت عنوان بهره اى كه شيعه از خلافت پنج ساله على عليه السلام برداشت مى افزايد:
على عليه السلام در خلافت چهار سال و نه ماهه خود اگر چه نتوانست اوضاع در هم ريخته اسلامى را كاملا به حال اولى كه داشت برگرداند، ولى از سه جهت عمده موفقيت حاصل كرد:
1- به واسطه سيرت عادله خود، قيافه جذاب سيرت پيغمبر صلى الله عليه و آله را به مردم - خاصه به نسل جديد - نشان داد. وى در برابر شوكت كسرايى و قيصرى معاويه ، در زى فقرا و مانند يكى از بينواترين مردم زندگى مى كرد. وى هرگز دوستان و خويشاوندان و خاندان خود را بر ديگران مقدم نداشت و توانگرى را به گدايى و نيرومندى را به ناتوانى ترجيح نداد.
2- با آن همه گرفتاريهاى طاقتفرسا و سرگرم كننده ، ذخاير گرانبهايى از معارف الهيه و علوم اسلامى را ميان مردم به يادگار گذاشت .
مخالفين على عليه السلام مى گويند: وى مرد شجاعت بود، نه مرد سياست ! زيرا او نمى توانست در آغاز خلافت خود با عناصر مخالف خود موقتا از در آشتى و صفا در آمده آنان را، با مداهنه ، راضى و خشنود نگهدارد و بدين وسيله خلافت خود را تحكيم كند، سپس به قلع و قمع شان بپردازد.
ولى اينان اين نكته را ناديده گرفته اند كه خلافت على يك نهضت انقلابى بود و نهضتهاى انقلابى بايد از مداهنه و صورت سازى دور باشد. مشابه اين وضع ، در زمان بعثت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله نيز پيش آمد و كفار و مشركين بارها به آن حضرت پيشنهاد سازش دادند اينكه آن حضرت به خدايانشان متعرض نشود ايشان نيز كارى با دعوت وى نداشته باشند؛ ولى پيغمبر اكرم نپذيرفت ، با اينكه مى توانست در آن روزهاى سخت ، مداهنه و سازش كرده موقعيت خود را تحكيم نمايد، سپس به مخالفت دشمنان قد علم كند. اساسا دعوت اسلامى هرگز اجازه نمى دهد كه در راه زنده كردن حقى ، حق ديگرى كشته شود يا باطلى را با باطل ديگرى رفع نمايند و آيات زيادى در قرآن كريم در اين باره موجود است . ⁽⁵⁹⁾
گذشته از اينكه مخالفين على عليه السلام در راه پيروزى و رسيدن به هدف خود از هيچ جرم و جنايت و نقض قوانين صريح اسلام (بدون استثنا) فرو گذارى نمى كردند و هر لكه را به نام اينكه صحابى هستند و مجتهدند! مى شستند، ولى على عليه السلام به قوانين اسلام پايبند بود.
از على عليه السلام در فنون متفرقه عقلى و دينى و اجتماعى نزديك به يازده هزار كلمات قصار ضبط شده ⁽⁶⁰⁾و معارف اسلام را ⁽⁶¹⁾ در سخنرانيهاى خود با بليغترين لهجه و روانترين بيان ايراد نموده (است ) ⁽⁶²⁾ وى دستور زبان عربى را وضع كرد و اساس ادبيات عربى را بنياد نهاد. نيز وى اول كسى است در اسلام كه در فلسفه الهى غور كرده ⁽⁶³⁾ به سبك استدلال آزاد و برهان منطقى سخن گفت و مسائلى را كه تا آن روز در ميان فلاسفه جهان مورد توجه قرار نگرفته بود طرح كرده و در اين باب به حدى عنايت به خرج مى داد كه در بحبوحه جنگها به بحث علمى مى پرداخت . ⁽⁶⁴⁾
3- گروه انبوهى از رجال دينى و دانشمندان اسلامى را تربيت كرد ⁽⁶⁵⁾ كه در ميان ايشان جمعى از زهاد و اهل معرفت ، مانند اويس قرنى و كميل بن زياد و ميثم تمار و رشيد حجرى ، وجود دارند كه در ميان عرفاى اسلامى مصادر عرفان شناخته شده اند و عده اى (از آنها نيز) مصادر اوليه علم فقه و كلام و تفسير و قرائت و غير آنها مى باشند (پايان گفتار مرحوم علامه طباطبايى ) ⁽⁶⁶⁾
شجاعت امير المؤ منين على عليه السلام  
آن حضرت در شجاعت ضرب المثل بود. در آن همه جنگها كه رد زمان رسول خدا صلى الله عليه و آله و پس از آن انجام گرفت شركت كرد ولى هيچ گاه ترس و اضطراب از خود نشان نداد و با اينكه بارها در ضمن حوادثى مانند جنگ احد و جنگ خندق و جنگ خيبر و جنگ حنين ، ياران رسول اكرم صلى الله عليه و آله و لشگريان اسلام لرزيدند و يا پراكنده شده فرار كردند، وى هرگز به دشمن پشت نكرد و هيچ وقت نشد كه كسى از ابطال مردان جنگى با وى درآويزد و جان سلامت برد. و شگفت آنكه ، در عين حال با كمال توانايى هيچ گاه ناتوان را نمى كشت و فراريان را دنبال نمى كرد و آب بر روى دشمن نمى بست .
از مسلمات تاريخ است كه آن حضرت در جنگ خيبر در حمله اى كه به قلعه مزبور نمود دست به حلقه در رسانيد با يك تكان درب قلعه را كنده و بدور انداخت ! ⁽⁶⁷⁾
و همچنين در روز فتح مكه ، كه پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله امر به شكستن بتها از جمله بت هبل فرمود (هبل بزرگترين بتهاى مكه به شمار رفته و مجسمه عظيم الجثه اى از سنگ بود كه بر بالاى كعبه نصب شده بود) على عليه السلام به امر پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله پاى بر دوش آن حضرت گذاشته بالاى كعبه رفت و هبل را از جاى خود كند و پايين انداخت . ⁽⁶⁸⁾
پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله در پاسخ به كسانى كه نزد وى از تندى على عليه السلام (در راه اجراى دقيق و بى ملاحظه احكام الهى ، و محو قاطع آثار كفر و شرك و نفاق ) گلايه مى كردند، فرمود: على را سرزنش نكنيد، زيرا وى شيفته خداست . ⁽⁶⁹⁾
شاهد بارز شجاعت ممولا عليه السلام -چنانچه اشاره شد - رزم تاريخى آن حضرت با مرحب ، قهرمان مشهور يهودى قلعه خيبر، و گشودن دژ استوار قلعه مزبور است ، كه اهميت آن (بويژه در تاريخ يهود) تا آنجاست كه زمانى كه كاروان اسراى كربلا را به دستور يزيد از محلات شام عبور مى دادند براى تحريك احساسات مردم بر ضد دختر رشيد امير المؤ منين على عليه السلام ، زينب كبرى سلام الله عليها، در محله جهودان شام ندا در دادند كه اينان ، فرزندان فاتح خيبرند! و نيز چهارده قرن بعد از آن تاريخ ، زمانى كه ارتش ‍ صهيونيزم در جنگ شش روزه اعراب و اسرائيل (ژوئن 1967) صحراى سينا را اشغال كرد، تلويزيونهاى جهان نشان دادند كه نيروهاى اسرائيلى در صحراى مزبور پاى بر زمين مى كوبند و يوم بيوم خيبر مى گويند!
از اين روى بى مناسبت نيست نگاهى به ماجراى فتح خيبر اندازيم . نوشته اند: