مقدمه
(ابواب جهاد النفس و ما يناسبه)
(بابهاى جهاد با نفس و آنچه مناسب با اين موضوع است).
1 - باب وجوبه
1 - باب وجوب با نفس
2 - باب الفروض على الجوارح وجوب القيام بها
2 - باب آنچه كه بر هر عضوى از اعضاى آدمى واجب گشته و وجوب قيام نمودن براى اداى آن واجبات
3 - باب جمله مما ينبغى القيام به من الحقوق الواجبه و المندوبه
3 - باب حقوق واجب و مستحبى كه قيام به آنها سزاوار است
4 - باب استحباب ملازمه الصفات الحميده و استغمالها و ذكر نبذه منها
4 - باب استحباب كسب صفات پسنديده و به كاربردن آنها و ذكر تعدادى از آنها
5 - باب استحباب التفكر فيما يوجب الاعتبار والعمل
5 - باب استحباب تفكر نمودن در چيزهائى كه موجب عبرت وعمل است
6 - باب استحباب التخلق بمكارم الاخلاق و ذكر جمله منها
6 - باب استحباب يافتن اخلاق نيكو و ذكر تعدادى از اخلاق نيكو
7 - باب وجوب اليقين بالله فى الرزق و العمر و النفع و الضر
7 - باب وجوب يقين داشتن به خداوند در رساندن روزى و عمر و نفع ضرر
8 - باب وجوب طاعه العقل و مخالفه الجهل
8 - باب وجوب فرمانبردارى از عقل و مخالفت نمودن باجهل و نادانى
9 - باب وجوب غلبه العقل على الشهوه و تخريم العكس
9 - باب وجوب غلبه عقل بر شهوت و حرمت غلبه شهوت برعقل
10 - باب وجوب الاعتصام بالله
10 - باب وجوب چنگ زدن به ريسمان الهى
11 - باب وجوب التوكل على الله و التفويض اليه
11 - باب وجوب توكل بر خدا و سپردن امور به سوى او
12 - باب عدم جواز تعلق الرجاء و الامل بغير الله
12 - باب عدم جواز اميد و آرزو داشتن به غير خدا
13 - باب وجوب الجمع بين الخوف و الرجاء والعمل لما يزجو و يخاف
13 - باب وجوب جمع بين خوف و رجا وعمل كردن براى آنچه كه به آن اميد يا بيم از آن دارد
14 - باب وجوب الخوف من الله
14 - باب وجوب ترس از خدا
15 - باب استحباب كثره البكا من خشيه الله
15 - باب استحباب زياد گريستن از خوف خدا
16 - باب وجوب حسن الظن بالله و تحريم سوء الظن به
16 - باب وجوب حسن ظن به خداوند و ترحيم بدگمانى نسبت به خدا
17 - باب استحباب دم النفس و تاديبها و مقتها
17 - باب استحباب نكوهش نمودن نفس و ادب كردن و دشمن داشتن نفس
18 - باب وجوب طاعه الله
18 - باب وجوب فرمانبردارى از خداوند
19 - باب وجوب الصبر على طاعه الله و الصبر عن معصيه
19 - باب وجوب صبر نمودن بر طاعت خدا و صبر نمودن در برابر معصيت خداوند
20 - باب وجوب تقوى الله
20 - باب وجوب رعايت تقواى الهى
21 - باب وجوب الورع
21 - باب وجوب پارسايى
22 - باب وجوب العفه
22 - باب وجوب پاكدامنى
23 - باب وجوب اجتناب المحارم
23 - باب وجوب خوددارى از حرامها
24 - باب وجوب اداء الفرائض
24 - باب وجوب اداى واجبات
25 - باب استحباب الصبر فى جميع الامور
25 - باب استحباب صبر در تمامى كارها
26 - باب استحباب الحلم
26 - باب استحباب بردبارى
27 - باب استحباب الرفق فى الامور
27 - باب استحباب مدارا نمودن در كارها
28 - باب استحباب التواضع
28 - باب استحباب فروتنى نمودن
29 - باب استحباب التواضع عند تجدد النعمه
29 - باب استحباب تواضع در هنگامى كه نعمتى جديد براى آدمىحاصل مى شود
30 - باب تاكد استحباب التواضع للعالم و المتعلم
30 - باب تاكيد بر استحباب تواضع براى دانشمند و دانش آموز
31 - باب استحباب التواضع فى الماكل و المشرب و نخوهما
31 - باب استحباب تواضع در خوردن و نوشيدن و مانند اينها
32 - باب وجوب ايثار رضا الله على هوى النفس و تحريم العكس
32 - باب وجوب برگزيدن رضاى الهى بر خواهش نفسانى و تحريم پيروى ازهواى نفس
33 - باب وجوب تدبر العاقبه قبل العمل
33 - باب وجوب عاقبت انديشى پيش ازعمل
34 - باب وجوب انصاف الناس ولو من النفس
34 - باب وجوب به انصاف رفتار كردن با مردمان اگر چه بر ضرر خود باشد
35 - باب انه يجب على المومن ان يحب للمومنين ما يحب لنفسه و ويكره لهم ما يكره لها
35 - باب بر مومن واجب است آنچه را براى خود دوست مى دارد براى مومنين دوست بدارد و آنچه را براى خود نمى پسندد براى آنان نخواهد
36 - باب استحباب اشتغال الانسان بعيب نفسه عن عيب الناس
36 - باب استحباب اينكه آدمى به جاى اينكه به عيبجويى از ديگران بپردازد به عيب خود مشغول باشد
37 - باب وجوب العدل
37 - باب وجوب عدالت
38 - باب انه لايجوز لمن وصف عدلا ان يخالفه الى غيره
38 - باب بر كسى كه درستى را مى ستايد جايز نيست كه در مورد ديگرى خلاف آن را عمل كند
39 - باب وجوب اصلاح النفس عند ميلها الى الشر
39 - باب وجوب اصلاح نمودن نفس در زمانى كه به شر ميل پيدا مى كند
40 - باب وجوب اجتناب الخطايا و الذنوب
40 - باب وجوب دورى نمودن از لغزشها و گناهان
41 - باب وجوب اجتناب المعاصى
41 - باب وجوب خوددارى نمودن از گناهان
42 - باب وجوب اجتناب الشهوات و اللذات المحرمه
42 - باب وجوب خوددارى كردن از شهوات و لذتهاى حرام
43 - باب وجوب اجتناب المحقرات من الذنوب
43 - باب وجوب خوددارى كردن از گناهانى كه كوچك شمرده مى شوند
44 - باب تحريم كفران نعمه الله
44 - باب تحريم ناسپاسى در برابر نعمت خداوند
45 - باب وجوب اجتناب الكبائر
45 - باب وجوب خوددارى كردن از گناهان كبيره
46 - باب تعيين الكبائر التى يجب اجتنابها
46 - باب معين نمودن گناهان كبيره اى كه دورى از آنها واجب است
47 - باب صحه التوبه من الكبائر
47 - باب صحيح بودن توبه از گناهان كبيره
48 - باب تحريم الاصرار على الذنب و وجوب المبادره بالتوبه و الاستغفار
48 - باب تحريم پافشارى نمودن بر گناه و وجوب مبادرت نمودن به توبه و استغفار
49 - باب جمله مما ينبغى تزكه من الخصال المحرمه و المكروهه
49 - باب تعدادى از خصلتهاى حرام و مكروه كه سزاوار است ترك شوند
50 - باب تحريم طلب الرئاسه مع عدم الوثوق بالعدل
50 - باب تحريم رياست طلبى زمانى كه به عدالت خود اطمينان نداشته باشى
51 - باب استحباب لزوم المنزل غالبا مع التيان بحقوق الاخوان لمن يشق عليه اجتناب مفاسد العشره
51 - باب استحباب اينكه كسى كه دورى از مفاسد معاشرت با ديگران براى او دشوار است غالبا در خانه خود به حقوق برادران دينى رسيدگى كند
52 - باب تحريم اختتال الدنيا بالدين
52 - باب حرام بودن فريفتن (مردمان ) دنيا به وسيله دين
53 - باب وجوب تسكين الغضب عن فعل الحرام و ما يسكن به
53 - باب وجوب آرام نمودن قوه غضب از اينكه موجب ارتكاب حرام شود و بيان آنچه كه غضب را بر طرف مى كند
54 - باب وجوب ذكر الله عند الغضب
54 - باب وجوب ياد كردن خداوند در هنگام خشم
55 - باب تحريم الحسد و وجوب الجتنابه دون الغبطه
55 - باب حرام بودن حسد و وجوب دورى از حسد و عدم حرمت غبطه
56 - باب جمله مما عفى عنه
56 - باب برخى از خصلتهايى كه مورد عفو و بخشش قرار گرفته اند
57 - باب تحريم التعصب على غير الحق
57 - باب حرمت تعصب ورزيدن درباره امور ناحق
58 - باب تحريم التكبر
58 - باب تحريم خود بزرگ بينى
59 - باب تحريم التجبر و التيه و الاختيال
59 - باب حرام بودن تكبر و لاف زدن و بزرگ منشى
60 - باب حد التكبر و التجبر المحرمين
60 - باب حد تكبر و بزرگ منشى حرام
61 - باب تحريم حب الدنيا المحرمه و وجوب بعضها
61 - باب تحريم دوستى دنيا و وجوب دشمن داشتن دنيا
62 - باب استحباب الزهد فى الدنيا و حد الزهد
62 - باب استحباب زاهدانه زندگى كردن در دنيا و حد زهد
63 - باب استحباب ترك ما زاد عن قدر الضروره من الدنيا
63 - باب استحباب ترك نمودن آنچه از دنيا كه بيش از اندازه ضرورت است
65 - باب كراهه حب المال و الشرف
65 - باب كراهت دوستى دارايى و ارجمندى
66 - باب كراهه الضجر و الكسل
66 - باب كراهت بى قرارى نمودن و سستى كردن
67 - باب كراهه الطمع
67 - باب كراهت طمع ورزيدن
68 - باب كراهه الخرق
68 - باب كراهت درشتى كردن (ناسازگارى )
69 - باب تحريم اساءه الخلق
69 - باب تحريم بد اخلاقى
70 - باب تحريم السفه و كون الانسان ممن يتقى شره
70 - باب تحريم نادانى كردن و اينكه آدمى از كسانى باشد كه از بدى او پرهيز مى شود
71 - باب تحريم الفحش و وجوب حفظ الانسان
71 - باب تحريم بد زبانى و وجوب حفظ نمودن زبان
72 - باب تحريم البداء و عدم المبالاه بالقول
72 - باب تحريم هرزه گويى و بدون مبالات سخن گفتن
73 - باب تحريم القذف حتى للمشرك مع عدم الاطلاع
73 - باب تحريم بدون اطلاع نسبت زنا دادن حتى به مشرك
74 - باب تحريم البغى
74 - باب تحريم تعدى و تجاوز
75 - باب كراهه الافتخار
75 - باب كراهت به خود باليدن و مباهات كردن
76 - باب تحريم قسوه القلب
76 - باب تحريم قساوت قلب
77 - باب تحريم الظلم
77 - باب تحريم ظلم
78 - باب وجوب رد المظالم الى اهلها و اشتراط ذلك فى التوبه منها فان عجز الستغفر الله للمظلوم
78 - باب وجوب اصلاح نمودن و بازگرداندن دادخواهى ها به سوى صاحبان آنها و اينكه در توبه ، بازگرداندن حق شرط است و در صورتى كه ستم كننده از اين كار عاجز بود بايد براى ستمديده طلب مغفرت كند
79 - باب اشتراط توبه من اضل الناس برده لهم الى الحق
79 - باب مشروط بوده توبه كسى كه مردمان را گمراه نموده به اينكه آنان را به سوى حق بازگرداند
80 - باب تحريم الرضا بالظلم و المعونه للظالم و اقامه عذره
80 - باب تحريم راضى بودن به ظلم و يارى كردن ستمگر و عذرآوردن و توجيه كردن ظلم او
81 - باب تحريم اتباع الهوى الذى يخالف الشرع
81 - باب تحريم پيروى كردن از آن خواهش نفسانى كه مخالف شرع است
82 - باب وجوب اعتراف المذنب لله بالذنوب و استحقاق العقاب
باب وجوب اقرار نمودن و اعتراف كردن شخص گناهكار در پيشگاه خداوند به گناهان خويش و به اينكه مستحق كيفر است
83 - باب وجوب الندم على الذنوب
83 - باب وجوب پشيمانى بر گناهان
84 - باب وجوب ستر الذنوب و تحريم التظاهر بها
84 - باب وجوب پنهان كردن گناهان و تحريم آشكارا گناه كردن
86 - باب وجوب التوبه من جميع الذنوب و العزم على ترك العود ابدا
86 - باب وجوب توبه نمودن از همه گناهان و تصميم بر اينكه هرگز به گناه باز نگردد
87 - باب وجوب اخلاص التوبه و شروطها
87 - باب وجوب خالص بودن توبه و شرايط آن
88 - باب استحباب صوم الاربعا و الخميس و الجمعه للتوبه و استحباب الغسل و الصلاه لها
88 - باب استحباب روزه گرفتن روز چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه و همچنين استحباب غسل و نماز براى توبه
89 - باب جواز تجديد التوبه و صحتها مع الاتيان بشرائطها و ان تكرر نقضها
89 - باب جواز دوباره توبه كردن و صحت اين توبه در صورتى كه شرايط آن را به جاى آورد اگر چه شكستن آن توبه تكرار گردد
90 - باب استحباب تذكر الذنب و الاستغفار منه كلما ذكره
90 - باب استحباب يادآورى گناه و استغفار نمودن از آن هر گاه آن را به ياد آورد
91 - باب استحباب انتهاز فرص الخير و المبادره به عند الامكان
91 - باب استحباب غنيمت شمردن فرصتهاى خير و اينكه در صورت امكان از فرصتهاى خير استفاده شود
92 - باب استحباب تكرار التوبه و الاستغفار كل يوم و ليله من غير ذنب و وجوبه مع الذنب
92 - باب استحباب تكرار توبه و استغفار در هر روز و شب بدون اينكه گناهى صورت گرفته باشد و وجوب توبه و استغفار در صورتى كه گناهى انجام شده باشد
93 - باب صحه التوبه فى آخر العمر و لو عند بلوغ النفس الخلقوم قبل المعاينه و كذا الاسلام
93 - باب صحيح بودن توبه در پايان عمر اگر چه هنگامى باشد كه جان به گلو رسيده باشد پيش از اينكه مرگ را به چشم ببيند و همچنين است اسلام آوردن
94 - باب استحباب الاستغفار فى السحر
94 - باب استحباب استغفار نمودن در وقت سحر
95 - باب انه يجب على الانسان ان يتلافى فى يومه ما فرط فى امسه و لايوخر ذلك الى غده
95 - باب اينكه بر انسان واجب است كه در روز آنچه را كه در روز گذشته درباره آن كوتاهى كرده است تلافى كند و اين كار را به فردا موكول نكند
96 - باب وجوب محاسبه النفس كل يوم و ملاحظتها و حمد الله على الحسنات و تدارك السيئات
96 - باب وجوب محاسبه و ملاحظه نفس در هر روز و حمد نمودن خداوند بر نيكى ها و جبران نمودن بديها
97 - باب وجوب زياده التحفظ عند زياده العمر خصوصا ابنا، الاربعين فصاعدا
97 - باب وجوب هوشيارى و پرهيز بسيار هنگام زياد شدن سن خصوصا كسانى كه به چهل سال يا بيشتر رسيده اند
98 - باب وجوب عمل الحسنه بعد السينه
98 - باب وجوب انجام كار نيك پس از ارتكاب گناه
ترجمه :
99 - باب صحه التوبه من المرتد
99 - باب صحيح بودن توبه شخص مرتد
100 - باب وجوب الاستغال بصالح الاعمال عنالاهل و المال
100 - باب وجوب مشغول بودن به كارهاى شايسته به جاى اينكه همواره به زن و فرزند و مال بپردازد
101 - باب وجوب الحذر من عرض العمل على الله و رسوله و الائمه عليه السلام
101 - باب وجوب پرهيز نمودن و ترسيدن از عرضه شدن عمل بر خدا و رسول و ائمه عليه السلام