ثواب الاعمال و عقاب الاعمال

حديث : 4 حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى سعدبن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله البرقى عن ابيه عن وهب بن وهب عن جعفر بن محمد الصادق عن ابيه عن آبائه عليهم السلام عن رسول الله صلى الله عليه و آله قال من عزى مصابا كان له مثل اجزه من غير ان ينقص من اجر المصاب شى .
ترجمه :
4. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام روايت مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه مصيبت ديده اى را تسليت دهد، براى تسليت دهنده پاداش مصيبت ديده خواهد بود، بدون اين كه چيزى از پاداش مصيبت ديده كم شود.

ثواب زياره قبر المومن
ثواب زيارت قبر مومن
حديث : 1 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد قال كنت انا و ابراهيم بن هاشم فى بعض ‍ المقابر اذ جاء الى قبر فجلس مستقبل القبله ثم وضع يده على القبر فقراا سبع مرات انا انزلناه ثم قال حدثنى صاحب هذا القبر و هو محمد بن اسماعيل بن بزيع انه من زار قبر مومن فقرا عنده سبع مرات انا انزلناه غفر الله له و لصاحب القبر.
ترجمه :
1. راوى مى گويد: من و ابراهيم بن هاشم در گورستان بوديم . او بر سر قبرى رو به قبله نشست ، دستش را روى قبر گذاشت و هفت بار انا انزلناه ) خوانده . آنگاه گفت : صاحب اين قبر، محمد بن اسماعيل بن بزيع ، به من گفت (روايتى نقل كرد): كسى كه قبر مومنى را زيارت نموده و هفت بار در كنار آن (انا انزلناه ) بخواند، خداوند او و صاحب قبر را مى آمرزد.

ثواب من مسح يده على راس يتيم .
ثواب دست كشيدن بر سر يتيم
حديث : 1 ابى رحمه الله عن سعد بن عبدالله عن سلمه بن الخطاب عن اسماعيل بن اسحاق عن اسماعيل بن ابان عن غياث بن ابراهيم عن الصادق عن ابيه عن ابائه عليهم السلام قال قال على بن ابى طالب صلوات الله عليه ما من مومن و لا مومنه يضع يده على راس يتيم ترحما له الا كتب الله له بكل شعره مرت يده عليها حسنه .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام نقل مى نمايد كه امير المومنين فرمودند: هيچ زن و مرد مومنى نيست كه با مهربانى بر سر يتيم دست بكشد، مگر اين كه خداوند به عدد هر موئى كه دستش را بر ان مى كشد، حسنه اى براى او مى نويسد.

حديث : 2 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن سلمه بن الخطاب عن على بن الحسن عن محسن بن احمد عن ابان بن عثمان عن الحسن بن السرى عن ابى عبدالله عليه السلام قال ما من عبد يمسح يده على راس يتيم رحمه له الا اعطاه الله بكل شعره نورا يوم القيامه .
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام فرمودند: بنده اى نيست كه با مهربانى بر سر يتيمى دست بكشد، مگر اين كه خداوند در روز قيامت در مقابل هر مويى نورى به او عطا خواهد نمود.

حديث : 3 حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنا على بن الحسين السعد ابادى عن احمد بن ابى عبدالله البرقى عن ابيه عن احمد بن انضر الخزاز عن عمروبن شمر جابر عن ابى جعفر عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله من انكر منكم قسوه قلبه فليدن يتيما فيلاطفه و ليسمح راسه يلين قلبه باذن الله ان لليتيم حقا و قال فى حديث آخر يقعده على خوانه و يمسح راسه يلين قلبه فانه هاذ فعل ذلك لان قلبه باذن الله عزوجل .
ترجمه :
3. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه از سختدلى خود نارحت باشد، مى تواند نزد يتيمى رفته او را مورد لطف و محبت خويش قرار داده و بر سرش دست بكشد تا با خواست خدا دلش نرم شود. و در حديث ديگرى فرمودند: او را بر سر سفره خويش نشانده و بر سرش دست بكشد تا دلش نرم شود. زيرا همانا هنگامى كه اين عمل را انجام دهد، بخواست خداوند عزوجل دلش نرم مى شود.

ثواب من اسكت يتيما عند بكائه
ثواب ساكت كردن گريه يتيم
حديث : 1 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن ايوب بن نوح عن محمد بن ابى عمير عن ابن سنان قال حدثنى رجل من همدان يقال له عبيدالله بن الضحاك عن ابى خالد الاحمر عن ابى مريم الانصارى قال قال رسول الله عليه السلام ان اليتيم اذا بكى اهتز له العرش فيقول الرب تبارك و تعالى من هذا الذى ابكى عبدى الذى سلبته ابويه فى صغره فو عزتى و جلالى لا يسكته احد الا اوجبت له الجنه .
ترجمه :
1. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: همانا هنگامى كه يتيم بگريد، عرش خدا مى لرزد و خداى متعال مى فرمايد: چه كسى بنده مرا كه پدر و مادرش در كودكى از او گرفته ام گريانده است ! بعزت و جلالم سوگند كسى او را ساكت نمى گرداند، مگر اين كه بهشت را براى او واجب مى نمايم .

ثواب المومن بعد موته و ثواب ادخال السرور على المومن
ثواب مومن پس از مرگ و خوشحال نمودن او
حديث : 1 ابى رحمه الله قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن سدير الصيرفى قال كنت عند ابى عبدالله عليه السلام فذكروا عنده المومن فاالتفت الى فقال ياا ابا الفضل الا احدثك بحال المومن عند الله قلت بلى فحدثنى قال فقال اذا قبض الله روح المومن صعد ملكاه الى السماء فقالا ربنا عبدك فلان و نعم العبد كان لك سريعا فى طاعتك بطيئا فى معصيتك و قد قبضته اليك فماذا تامرنا من بعده قال فيقول الله لهما اهبطا الى الدنيا و كونا عند قبر عبدى فاحمدانى و سبحانى و هللانى و كبرانى و اكتبا ذلك لعبدى حتى ابعثه من قبره ثم قال الا ازيدك فقلت بلى فزدنى فقال اذا بعث الله المومن من قبره خرج معه مثال يقدمه امامه فكلما راى المومن هولا من اهوال القيامه قال له المثال لا تحزن و لا تفزع و ابشر بالسرور و الكرامه من الله حتى يقف بين يدى الله جل جلاله فيحاسبه حسابا يسيرا و يامر به الى الجنه و امثال امامه فيقول له المومن رحمك الله نعم الخارج خرجت معى من قبرى ما زلت تبشرنى بالسرور و الكرامه من الله عزوجل حتى رايت ذلك فمن انت فيقول له المثال انا السرور الذى كنت تدخله على اخيك المومن فى الدنيا خلقنى الله منه لا بشرك .
ترجمه :
1. راوى مى گويد: نزد امام صادق عليه السلام بودم . سخن از مومن به ميان آمد. آن حضرت عليه السلام به من رو كرده و فرمودند: اى ابا الفضل ! نمى خواهى درباره مقام مومن نزد خداوند برايت سخن بگويم ؟ عرض ‍ كردم چرا، بفرماييد. فرمودند: هنگامى كه خداوند روح مومن را گرفت : دو فرشته مراقب اعمالش به آسمان رفته و به پيشگاه خداوند عرضه مى دارند: خدايا فلان بنده ات بنده خوبى بود. در طاعت تو شتابان و در نافرمانيت كند بود. و اكنون آن را بسوى خود برده اى . در اين حال چه دستورى مى فرمايى ؟ خداوند به آنها دستور مى دهد: به دنيا بازگشته و در كنار قبر بنده ام باشيد. مرا تحميد، تسبيح ، تهليل و تكبير نموده ⁽¹²³⁾ و اين اعمال را براى بنده ام بنويسيد تا او را از قبرش بر انگيزم . آنگاه حضرت عليه السلام فرمودند: نمى خواهى بيشتر برايت بگويم . عرض كردم چرا، بفرماييد فرمودند: هنگامى كه خداوند مومن را از قبرش بر مى انگيزد، مثالى همراه با او از قبر بيرون آمده و در جلو او حركت مى كند و هرگاه كه مومن ترسى از ترسهاى قيامت را مى بيند، آن مثال به او مى گويد: اندوهگين مباش و نترس ‍ و به سرور و بزرگداشت خداى عزوجل مژده بده و پيوسته او را به سرور خداى عزوجل مژده مى دهد تا در پيشگاه خداى بزرگ بايستد. آنگاه خداوند حساب اسانى از او كشيده و دستور مى فرمايد: او را به بهشت ببريد - در اين جا نيز مثال همراه اوست . مومن به او مى گويد: تو مثال خوبى هستى كه از قبر با من بيرون آمدى و پيوسته مرا به سرور و بزرگداشتى از جانب خداى عزوجل مژده دادى تا جايى كه آن را با چشم خود ديدم . تو كيستى ؟ مثال مى گويد: من همان سرورى هستم كه آن را در دنيا در دل برادر مومنت وارد ساختى . خداوند مرا از آن آفريد تا تو را مژده دهم .

ثواب محبه الولد
ثواب دوست داشتن فرزند
حديث : 1 ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن العبيدى عن ابن ابى عمير عن رجل عن ابى عبدالله عليه السلام قال ان الله عزوجل يرحم الرجل لشده حبه لولده .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا خداى عزوجل براى اين كه مردى فرزندش را بسيار دوست دارد، به او ترحم مى نمايد

ثواب من دخل السوق فاشترى تحفه فحملها الى عياله و ثواب من فرح ابنته و مناقر بعين ابن
ثواب بردن تحفه براى خانواده و خوشحال كردن دختر يا پسر
حديث : 1 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنا محمد بن الحسن الصفار عن سلمه بن الخطاب عن ايوب بن سليم العطار عن اسحاق بن بشر الكاهلى عن سالم الافطس عن سعيد بن جبير عن ابن عباس قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله من دخل السوق فاشترى تحفه فحملها الى عياله كان كحامل صدقه الى قوم محاويج و ليبدا بالاناث قبل الذكور فانه من فرح انثى فكانما اعتق رقبه من ولد اسماعيل و من اقر بعين ابن فكانما بكى من خشيه الله و من بكى من خشيه الله ادخله الله جنات النعيم .
ترجمه :
1. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه به بازار رفته ، تحفهه اى خريده و آن را براى خانواده اش بياورد، مانند كسى است كه براى نيازمندان صدقه برده باشد. و بايد در دادن آن تحفه دختران را بر پسران مقدم داشته و ابتدا به دختران بدهد. همانا كسى كه دخترى را خوشحال كند، گويا يكى از فرزندان حضرت اسماعيل عليه السلام را از بردگى آزاد نموده است . و كسى كه پسرى را خوشحال كند، گويا از عظمت خداوند گريسته است و كسى كه از عظمت خدا بگريد. خداوند او را به بهشت نعمتها مى برد.

ثواب اب البنات
ثواب پدر دختران
حديث : 1 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنا محمد بن الحسن الصفار عن موسى بن عمر عن ابى عبدالله عن يحيى بن خاقان عن رجل عن ابان بن تغلب عن ابى عبدالله عليه السلام قال البنات حسنات و البنون نعمه و الحسنات يثاب عليها و النعمه يسال عنها.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: دختران حسنه ها و پسران نعمت هستند. در مقابل ثواب مى دهند و در مقابل نعمت حساب مى كشند.

حديث : 2 ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن ابراهيم بن هاشم عن البرقى رفعه قال بشر النبى صلى الله عليه و آله بفاطمى عليهماالسلام فنظر فى وجوه اصحابه فراى الكراه فيهم فقال ما لكم ريحانه اشمها و رزقها على الله عزوجل . ترجمه :
2. پيامبر صلى الله عليه و آله را به تولد حضرت فاطمه عليه السلام مژده دادند. آن حضرت صلى الله عليه و آله به اصحاب خود نگريسته و ناراحتى را در سيماى آنان مشاهده نمود. فرمودند: چرا ناراحت شديد ! گياه خوشبويى است كه آن را مى بويم و رزق او با خداست .

حديث : 3 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنا محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن عيسى عن عباس الزيات عن حمزه بن حمران عن ابى عبدالله عليه السلام قال اتى رجل النبى صلى الله عليه و آله و عنده رجل فاخبره بمولود له فتغير لون الرجل فقال له النبى صلى الله عليه و آله ما لك قال خير قال قل قال خرجت و المراه تمخض فاخبرت آنهاولدت جاريه فقال له النبى صلى الله عليه و آله الارض تقلها و السماء تظلها و الله يرزقها و هى ريحانه تشمها ثم اقبل على اصحابه فقال من كانت له ابنه فهو مفدوح و من كانت له ابنتان فياغوثاه و من كانت له ثلاث بنات وضع عنه الجهاد و كل مكروه و من كانت له اربع بنات فيا عبادالله اعينوه يا عباد الله اقرضوه يا عبادالله ارحموه .
ترجمه :
3. امام صادق عليه السلام فرمودند: مردى نزد پيامبر صلى الله عليه و آله بود كه به او خبر دادند صاحب فرزندى شده است . رنگ او تغيير كرد. پيامبر صلى الله عليه و آله از او پرسيدند چه اتفاقى افتاده است ؟ عرض كرد: خير است . فرمودند: بگو. عرض كرد: وقتى از منزل بيرون آمدم ، وقت زاييدن زنم بود. الان به من خبر دادند كه دخترى به دنيا آورده است .
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند: سنگينيش بر زمين و آسمان سايبان اوست . خداوند روزى او را عنايت مى نمايد و گياه خوشبويى است كه آن را مى بويى . آنگاه به اصحاب رو نموده و فرمودند: كسى كه يك دختر داشته باشد، گرفتار است . و كسى كه دو دختر داشته هباشد، بايد به فريادش رسيد و كسى كه سه دختر داشته باشد، جهاد و هر تكليف سختى از او برداشته مى شود و كسى كه چهار دختر داشته باشد، بايد گفت : اى بندگان خدا او را يارى كنيد ! اى بندگان خدا به او قرض دهيد ! اى بندگان خدا به او رحم كنيد

حديث : 4 ابى و محمد بن الحسن رضى الله عنهما قالا حدثنا احمد بن ادريس و محمد بن يحيى العطار جميعا عن محمد بن احمد عن يعقوب بن يزيد يرفعه الى احد الامامين الباقر او الصادق عليهماالسلام قال اذا اصاب الرجل ابنه بعث الله اليها ملكا فامر جناحه على راسها و صدرها و قال ضعيفه خلقت من ضعف المنفق عليها معان الى يوم القيامه .
تم كتاب ثواب الاعمال و الحمدلله رب العالمين و صلى الله على محمد و آله .
ترجمه :
4. راوى از يكى از دو امام باقر عليه السلام يا امام صادق عليه السلام روايت مى نمايد كه فرمودند: هنگامى كه مردى دختر دار وارد شد، خداوند فرشته اى مى فرستد و او بالش را بر سر و سينه او كشيده مى گويد: ضعيفى آفريده شده است . كسى كه مخارج او را بپردازد، تا روز قيامت يارى خواهد شد.

عقاب الاعمال
عقاب من اتى الله من غير بابه
مجازات عبادت به روشى كه خداوند دستور نداده است
بِسْمِ الله الْرَّحْمن الْرَّحيم
حديث : 1 خبرنا ابو جعفر محمد بن على بن الحسين بن موسى بن بابويه القمى مصنف هذا الكتاب قال :
حدثنى ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن صفوان بن يحيى عن اسحاق بن غالب عن ابى عبدالله عليه السلام قال : عبدالله حبر من احبار بنى اسرائيل حيت صار مثل الخلال فاوحى الله عزوجل الى نبى زمانه قل له : و عزتى و جلالى و جبروتى لو انك عبدتنى حتى تذوب كما تذوب الاليه فى القدر ما قبلت منك حتى تاتينى من الباب الذى امرتك .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: يكى از بزرگان دين بنى اسرائيل آن قدر خداوند را عبادت كرد كه مثل چوب باريك شد. خداوند به پيامبر آن زمان وحى كرد كه به او بگو خداوند مى فرمايد: به عزت ، بزرگى و عظمتم سوگند اگر آن قدر مرا عبادت كنى كه مانند پيه در ديگ آب شوى ، از تو قبول نخواهم كرد، مگر اين كه از درى كه دتسور داده ام بسوى من بيايى .

عقاب المتهاون باءمرالله سبحانه
مجازات سكب شمردن امر خداى متعال
حديث : 1 اءبى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن جعفر بن محمد بن عبيدالله عن عبدالله بن ميمون عن ابى عبدالله عليه السلام قال :قال : آياكم و الغفله فانه من غفل فانما يغفل على نفسه و آياكم و التهاون بامر الله عزوجل فانه من تهاون بامر الله اهانه الله يوم القيامه .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: از غفلت بپرهيزيد كه بضرر خودتان تاست . امر خداوند عزوجل را سبك نشماريد. زيرا همانا كسى كه امر خداوند عزوجل را سبك شمارد، خداوند در روز قيامت او را خوار مى نمايد.

عقاب من ابغض اهل بيت النبى صلى الله عليه و آله
مجازات دشمنى با اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله
حديث : 1 حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال : حدثنى عمى محمد بن ابى القاسم قال : حدثنى محمد بن على الكوفى عن المفضل بن صالح الاسدى عن محمد بن مروان عن ابى عبدالله عليه السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : من ابغضنا اهل ابيت بعثه الله عزوجل يهود يا قيل : يا رسول الله و ان شهد الشهادتين قال : نعم انما احتجز بهاتين الكلمتين عند سفك دمه او يودى الجزيه و هو صاغر ثم قال : من ابغضنا اهل ابيت بعثه الله يهوديا و قيل : و كيف يا رسول الله قال : ان ادرك الدجان آمن به .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه با خانواده ما دشمنى نمايد خداوند او را يهودى بر مى انگيزد، عرض كردند: اى رسول خدا ! گرچه شهادتين را بگويد؟ فرمودند: بله ، زيرا شهادتين را فقط بخاطر ريخته نشدن خود خود يا فرار از جزيه دادن همراه با خوارى ، گفته است . آنگاه دوباره فرمودند: كسى كه با خانواده ما دشمنى كند، خداوند او را يهودى بر مى انگيزد. عرض كردند: چگونه اى رسول خدا؟ فرمودند: اگر دجال را درك كند، به او ايمان خواهد آورد.

حديث : 2 حدثنى محمد بن الحسن بن الوليد رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن المثنى عن اسماعيل الجعفى قال : سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : لا يبغضنا اهل البيت احد الا بعثه الله يوم القيامه اجذم .
ترجمه :
2. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه نقل نمودند :رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هيچ كسى با خانواده ما دشمنى نمى كند، مگر اين كه خداوند او را بى دست بر مى انگيزد.

عقاب من جهل حق اهل البيت عليهم السلام
مجازات نداستن حق اهل بيت عليهم السلام .
حديث : 1 ابى رحمه الله قال : حدثنى على بن موسى عن احمد بن محمد عن الحسن بن على الوشاء عن كرام الخثعمى عن ابى الصامت عن النعلى بن خنيس قال : قال ابو عبدالله عليه السلام : يا معلى او ان عبدا عبدالله ماه عام بين الركن و المقام يصوم النهار و يقوم الليل حتى يسقط حاجباه على عينيه و تلتقى تراقيه هر ما جاهلا لحقنا لم يكن له ثواب .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام به (معلى بن خنيس ) فرمودند: اى معلى ! اگر كسى صد سال خداوند را بين ركن و مقام عبادت كند، روزها را روزه گرفته و شبهايش را عبادت كند، بگونه اى كه از پيرى زياد، ابروانش روى چشمهايش را گرفته و پشتش خم شود، ولى حق ما را نشناسد، پاداشى نخواهد داشت .

حديث : 2 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن محمد بن على عن عبدالرحمن بن ابى نجران عن عاصم عن ابى حمزه قال : قال لنا على بن الحسين عليه السلام : اى البقاع افضل فقلت : الله و رسوله و ابن رسوله اعلم قال : ان افضل البقاع ما بين الركن و المقام ولو ان رجلا عمر ما عمر نوح عليه السلام فى قومه . الف سنه الا خمسين عاما يصوم النهار و يقوم الليل فى ذلك المقام ثم لقى الله عزوجل بغير و لا يتنا لم ينتفع بذلك شيئا.
ترجمه :
2. راوى مى گويد: امام زين العابدين عليه السلام از ما پرسيدند: كدام نقطه از زمين بهتر است ؟ عرض كردم : خدا و رسول او و پسر و رسولش داناترند. فرمودند: برترين مناطق بين ركن و مقام است و اگر مردى باندازه حضرت نوح عليه السلام عمر كند - نهصد و پنجاه سال - و در آن مكان روزها را روزه گرفته و شبها را عبادت كند، آنگاه بدون ولايت ما با خداوند ملاقات كند، اين كارها براى او هيچ سودى نخواهد داشت .

حديث : 3 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن على بن عقبه بن خالد عن ميسر قال : كنت عند ابى جعفر عليه السلام و عنده فى الفسطاط نحو من خمسين رجلا فجلس بعد سكوت منا طويلا فقال : ما لكم لعلكم ترون انى نبى الله و الله ما انا كذلك و لكن لى قرابه من رسول الله صلى الله عليه و آله و ولاده فمن وصلنا وصله الله و من احبنا احبه الله عزوجل و من حرمنا حرمه الله اتدرون اى البقاع افضل عند الله منزله فلم يتكلم احد منا فكان هو الراد على نفسه فقال : ذلك مكه الحرام التى رضيها الله لنفسه حرما و جعل بيته فيها ثم قال : اتدورن اى البقاع افضل فيها عند الله حرمه فلم يتكلم احد منا فكان هو الراد على نفسه فقال : ذاك المسجد الحرام ثم قال : اتدورن اى بقعه فى المسجد الحرام اعظم عند الله حرمه فلم يتكلم احد منا فكان هو الراد على نفسه قال : ذاك ما بين الركن الاسود و المقام و باب الكعبه و ذلك حطيم اسماعيل عليه السلام ذاك الذى كان يزود فيه غنيماته و يصلى فيه و الله لو ان عبدا صف قديمه فى ذلك المكان قام الليل مصليا حتى يجيئه النهار و صام النهار حتى يجيئه الليل و لم يعرف حقنا و حرمتنا اهل البيت لم يقبل الله منه شيئا ابدا.
ترجمه :
3. راوى مى گويد: با حدود پنجاه نفر در چادرى در خدمت امام باقر عليه السلام بودم . پس از سكوتى طولانى آن حضرت عليه السلام فرمودند: شايد فكر مى كنيد من پيامبر خدا هستم . بخدا سوگند چنين نيست . ولى من از نزديكان رسول خدا صلى الله عليه و آله بوده و از نسل او مى باشم . كسى كه به ما خوبى كند، خداوند به او خوبى مى نمايد. كسى كه ما را دوست داشته باشد، خداوند عزوجل او را دوست خواهد داشت و كسى كه ما را محروم نمايد، خداوند او را محروم خواهد نمود. آيا مى دانيد خداوند كدام نقطه از زمين را بهتر مى داند؟ كسى سخنى نگفت و آن حضرت عليه السلام خود پاسخ دادند و فرمودند :خداوند مكه را بهترين نقطه زمين مى داند كه آن را حرم خود ساخته و خانه خود را در آن قرار داده است . آنگاه پرسيدند: آيا مى دانيد خداوند كدام نقطه آن را محترمتر مى داند كسى سخنى نگفت و آن حضرت عليه السلام خود پاسخ داده و فرمودند: مسجد الحرام محترمترين نقطه آن است . آنگاه پرسيدند: آيا مى دانيد خداوند كدام نقطه مسجد الحرام را محترمتر مى داند؟ باز هم كسى سخن نگفت . آن حضرت عليه السلام خود پاسخ داده و فرمودند: محترمترين نقطه (ركن اسود)، مقام و در كعبه است كه (حطيم ) حضرت اسماعيل عليه السلام بوده و در آن به گوسفندانش غذا مى داد و نماز مى خواند. بخدا سوگند اگر كسى در اين مكان شبها را تا صبح نماز خوانده و روزها را تا شب روزه بگيرد ولى حق و احترام ما اهل بيت را نداند، خداوند هيچ گاه عملى از او را نمى پذيرد.

عقاب من مات لا يعرف امامه
مجازات مرگ در حال نشناختن امام
حديث : 1 ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله البرقى قال : حدثنى عبدالعظيم بن عبدالله الحسنى و كان مرضيا عن محمد بن عمر عن حماد بن عثمان عن عيسى بن السرى ابى اليسع قال : قلت لابى عبدالله عليه السلام : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : من مات لا يعرف امامه مات ميته جاهليه قال ابو عبدالله عليه السلام : احوج ما يكون الى معرفته اذا بلغ نفسه هذا و اشار بيده الى صدره فقال : لقد كنت على امر حسن .
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام درباره اين فرمايش رسول اكرم صلى الله عليه و آله پرسيدم كه فرموده اند: كسى كه بميرد و امام خود را نشناسد با مرگ زمان جاهليت از دنيا رفته است . امام صادق عليه السلام فرمودند: زمانى كه نفس انسان به اينجا برسد و با دست به سينه اش اشاره كرد. بيشترين احتياج را به آن خواهد داشت (يعنى به شناخت امام خود) آنگاه فرمودند: عقيده تو در اين مورد درست است .

حديث : 2 و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن اسماعيل بن مهران عن رجل عن ابى المغرا عن ذريح عن ابى حمزه عن ابى عبدالله عليه السلام قال : منا الامام المفروض طاعته من جحده مات يهوديا او نصرانيا و الله ما ترك الارض منذ قبض الله عزوجل آدم عليه السلام الا و فيها امام يتهدى به الى الله حجه على العباد من تركه هلك و من لزمه نجا حقا على الله .
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام فرمودند: امامى كه اطاعت او واجب است ، از ماست . كسى كه او را انكار نمايد، يهودى يا مسيحى خواهد مرد. بخدا سوگند از زمانى كه خداوند عزوجل حضرت آدم عليه السلام را قبض روح نموده است ، زمين را بدون امامى كه مردم را به حق راهنمايى نمايد نگذاشته است ، امامى كه حجت بر بندگان خداست .ترك كنندگان او هلاك شده اند و خداوند نجات فرمانبرداران او را تضمين نموده است .

عقاب من اطاع اماما جائراليس من الله عزوجل
مجازات اطاعت از پيشواى ظالمى كه از جانب خداوندعزوجل نيست
حديث : 1 حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل قال : حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن هشام بن سالم عن حبيب السجستانى عن ابى جعفر عليه السلام قال :قال رسول الله صلى الله عليه و آله : قال الله عزوجل لا عذبن كل رعيه فى الاسلام اطاعت اماما جائرا ليس من الله عزوجل و ان كانت الرعيه فى اعمالها بره تقيه و لا عفون عن كل رعيه فى الاسلام اطاعت اماما هاديا من الله عزوجل و ان كانت الرعيه فى اعمالها ظالمه مسيئه .
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: خداوند عزوجل مى فرمايد: كسى را كه در اسلام از پيشواى ظالمى كه از جانب خداوند عزوجل نيست اطاعت كند، حتما عذاب مى كنم ، گرچه انسان نيكوكار و با تقوايى باشد و هر كسى كه در اسلام از پيشواى هدايتگرى كه از اطراف خداوند عزوجل باشد اطاعت كند، حتما او را مى بخشم ، گرچه خود ستمكار و بدكار باشد.

عقاب من ام قوما و فيهم من هو اعلم منه و افقه
مجازات به عهده گرفتن رهبرى جامعه اى كه در آن جامعه عالمتر و فقيهتر از اوباشد
حديث : 1 ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن عيسى عن محمد بن خالد عن القاسم بن محمد الجوهرى عن الحسين بن ابى العلاء عن العرزمى عن ابيه رفع الحديث الى رسول الله صلى الله عليه و آله قال : من ام قوما و فيهم من هو اعلم منه و افقه لم يزل امرهم الى سفال الى يوم القيامه
ترجمه :
1. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه رهبرى جامعه اى را به عهده بگيرد و در آن جامعه دانشمندتر و فقيه تر از او باشد، آن جامعه تا روز قيامت به انحطاط مى رود.

عقاب من صلى و ترك الصلاه على النبى صلى الله عليه و آله و من ذكر عنده النبىصلى الله عليه و آله و لم يصل عليه
مجازات صلوات نفرستادن بر پيامبر صلى الله عليه و آله در نماز و هنگامى كه ناماو را مى برند.
حديث : 1 حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال : حدثنى عمى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن المفضل بن صالح الاسدى عن محمد بن مروان عن ابى عبدالله عليه السلام قال :اذا صلى احدكم و لم يصل على النبى صلى الله عليه و آله فى صلاته يسلك بصلاته غير سبيل الجنه و قال رسول الله صلى الله عليه و آله من ذكرت عنده فلم يصل على فدخل النار فابعده الله و قال صلى الله عليه و آله : من ذكرت عنده فنسى الصلاه على خطى به طريق الجنه .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه نماز بخواند و در نماز بر پيامبر صلى الله عليه و آله صلوات نفرستد، با نماز خود راه غير بهشت را پيموده است . و رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند :كسى كه نام مرا پيش او ببرند و بر من صلوات نفرستد و به جهنم برود، خداوند او را از رحمت خود دور گرداند و نيز فرمودند: كسى كه نام مرا پيش او ببرند و او صلوات بر من را فراموش كند، در راه بهشت به اشتباه مى افتد.

عقاب الناصب و الجاحد لامير المومنين عليه السلام و الشاك فيه و المنكر له
مجازات دشمن و منكر ولايت و جانشينى امير المومنين عليه السلام و شك كننده در اين مطلب .
حديث : 1 حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن جعفر قال : حدثنى موسى بن عمران عن الحسين بن يزيد عن على بن ابى حمزه عن ابى بصير قال : قال ابو عبدالله مدمن الخمر كعابد الوثن و الناصب لال محمد شر منه قلت : جعلت فداك و من اشر من عابد الوثن فقال : ان شارب الخمر تدركه الشفاعه يوما ما و ان الناصب لو شفع فيه اهل السماوات و الارض لم يشفعوا.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: شرابخوار مانند بت پرست است و دشمن آل محمد بدتر از اوست . فدايت گردم . چرا؟ فرمودند :زيرا بدون ترديد بالاخره روزى شرابخوار مشمول شفاعت خواهد شد و ولى اگر آسمان و زمين دشمن اهل بيت را شفاعت كنند، شفاعت آنها پذيرفته نخواهد شد.

حديث : 2 و بهذاالاسناد عن الحسين بن يزيد عن عتيبه بياع القصب عن جعفر بن محمد عن ابيه عن ابائه عليهم السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : ان الجنه لتشتاق لاحباء على عليه السلام و تشتد زفيرها على اعداء على عليه السلام و هم فى الدنيا قبل ان يدخلوها و ان النار لتغيظ و تشتد زفيرها على اعداء على عليه السلام و هم فى الدنيا قبل ان يدخلوها.
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: همانا در حالى كه دوستدران على عليه السلام در دنيا هستند و هنوز به بهشت نرفته اند، بهشت مشتاق آنهابوده و نورش را براى آنها افزايش مى دهد. و همانا در حالى كه دشمنان على عليه السلام در دنيا هستند و هنوز به جهنم نرفته اند، گرماى آن براى آنها بيشتر شده و صدايش نيز برايشان افزون مى شود.

حديث : 3 ابى رحمه الله قال : حدثنى احمد بن ادريس عن محمد بن احمد قال : حدثنى ابو عبدالله الرازى عن احمد بن محمد بن ابى نصر عن صالح بن سعيد عن ابى سعبد القماط عن ابان بن تغلب قال : قال ابو عبدالله عليه السلام : كل ناصب و ان تعبد و اجتهد يصير الى هذه الايه : (عامله ناصبه ... تصلى نارا حاميه ).
ترجمه :
3. امام صادق عليه السلام فرمودند: هر كدام از دشمنان اهل بيت گرچه در طاعت و عبادت خدا تلاش و كوشش كنند، سرنوشتشان همين است كه اين آيه مى فرمايد: ( كارشان رنج و مشقت است و پيوسته در آتش فروزان جهنم در عذاب خواهند بود.) ⁽¹²⁴⁾.

حديث : 4 و بهذاالاسناد عن محمد بن احمد عن ابراهيم بن اسحاق عن عبدالله بن حماد عن عبدالله بن سنان عن ابى عبدالله عليه السلام قال : ليس ‍ الناصب من نصب لنا اهل البيت لانك لم تجد رجلا يقول انا ابغض محمدا و آل محمد و لكن الناصب من نصب لكم و هو يعلم انكم تتولونا و انكم من شيعتنا.
ترجمه :
4. امام صادق عليه السلام فرمودند: ناصبى كسى نيست كه با ما اهل بيت دشمين كند. زيرا كسى نمى گويد من دشمن محمد و آل محمد هستم بلكه ناصبى كسى است كه با شما دشمنى مى ورزد و مى داند شما دوستدار و پيرو ما هستيد.

حديث : 5 و بهذاالاسناد عن عبدالله بن حماد عن عبدالله بن بكير عن حمران بن اعين عن ابى جعفر عليه السلام قال : لو ان كل ملك خلقه الله عزوجل و كل نبى بعثه الله وكل صديق و كل شهيد شفعوا فى ناصب لنا اهل البيت ان يخرجه الله عزوجل من النار ما اخرجه الله ابدا و الله عزوجل يقول فى كتابه : (ما كثين فيه ابدا).
ترجمه :
5. امام باقر عليه السلام فرمودند: اگر همه فرشتگانى را كه خداوند عزوجل آفريده و همه پيامبرانى را كه خداوند برانگيخته است . همه صديقيثن و همه شهدا، در مورد دمشن ما اهل بيت شفاعت نمايند كه خداوند عزوجل او را از جهنم خارج كند، خداوند هيچ گاه او را از جهنم بيرون نخواهد آورد. خداوند عزوجل در قرآن مى فرمايد: ( هميشه در آن (جهنم ) مى مانند.) ⁽¹²⁵⁾.

حديث : 6 و بهذاالاسناد عن عبدالله بن حماد عن عمر و بن شمر عن جابر عن ابى جعفر عليه السلام قال : من لم يعرف سوء ما اتى الينا من ظلمنا و ذهاب حقنا و ما نكبنا به فهو شريك من اتى الينا فيما و لينا به .
ترجمه :
6. امام باقر عليه السلام فرمودند: كسى كه ظلم ها، حق كشى ها و ناراحتيهايى را كه براى ما ايجاده كرده اند، اعمال بدى نداند، در تمام اينها با كسى كه مرتكب اين ستمها شده شريك خواهد بود.

حديث : 7 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن احمد قال حدثنى ابو عبدالله الرازى عن على بن سليمان بن رشيد رفعه الى امير المومنين على بن ابى طالب عليه السلام قال : يحشر المرجئه عميانا و امامهم اعمى فيقول بعضى من يراهم من غير امتنا :ما نرى امه محمد عميانا فيقال لهم : ليسوا من امه محمد انهم بدلوا فبدل بهم و غيروا فغير ما بهم .
ترجمه :
7. امير المومنين عليه السلام فرمودند: خداوند عزوجل طايفه (مرجئه ) ⁽¹²⁶⁾ وپيشواى آنها را كور محشور مى نمايد. بعضى از كفار مى گويند: همه امت محمد كور هستند و به آنها گفته خواهد شد. اينها از امت محمد نيستند. اينها عقايد اسلامى را تغيير داده ، خود نيز تغيير كردند و احكام را دگرگون ساخته ، خود نيز دگرگون شدند.

حديث : 8 ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن عيسى عن الفضل بن كثير المدائنى عن سعيد بن ابى سعيد البلخى قال :سمعت اباالحسن عليه السلام يقول : ان الله عزوجل فى كل وقت صلاه يصليها مصليها ارسل رحمه لعباده المومنين و المعتقدين و فى بعض هذا الخلق لعنه قال : قلت : جعلت فداك و لم قال : بجحودهم حقنا و تكذيبهم آيانا.
ترجمه :
8. راوى مى گويد از امام كاظم عليه السلام شنيدم كه فرمودند: همانا خداوند عزوجل در وقت هر نماز براى بندگان مومن و معتقد خود رحمت مى فرستد و براى عده اى ديگر لعنت . عرض كردم : براى چه كسانى ؟ فرمودند: براى كسانى كه حق ما را انكار كرده و ما را تكذيب كردند.

حديث : 9 ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على الوشاء عن احمد بن عائذ عن ابى خديجه عن ابى عبدالله عليه السلام قال : يوتى يوم القيامه بابليس لعنه الله مع مضل هذه الامه فى زمامين غلظهما مثل جبل احد فيسحبان على وجوههما فيسد بهما باب من ابواب النار.
ترجمه :
9. امام صادق عليه السلام فرمودند: در روز قيامت ابليس لعين را همراه با گمراه كننده اين امت مى آورند با افسارهايى به ضخامت كوه احد. آنها را به صورت به روى زمين مى كشند و يك در از درهاى جهنم بواسطه آن ها بسته مى شود.

حديث : 10 حدثنى محمد بن الحسين رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار قال : حدثنى عباد عباد بن سليمان عن محمد بن سليمان الديلمى عن ابيه قال : قلت لابى عبدالله عليه السلام : ( هل اتيك حديث الغاشيه ). قال : يغشاهم القائم عليه السلام بالسيف قال : قلت (وجوه يومئذ خاشعه ) قال : يقول : خاضعه و لا تطيق الامتناع قال :قلت : (عامله ) قال : عملت بغير ما انزل الله عزوجل قلت :(ناصبه ) قال : نصبت لغير ولاه الامر قال : قلت : (تصلى نارا حاميه ) قال : تصلى نرا الحرب فى الدنيا على عهد القائم عليه السلام و فى الاخره نار جهنم .
ترجمه :
10. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام پرسيدم معنى آيه (هل اتيك حديث الغاشيه ) ⁽¹²⁷⁾ چيست ؟ فرمودند: معنايش اين است كه قائم آل محمد عليه السلام به آنها شمشير مى زند. عرض كردم : معنى آيه (وجهه يومئذ خاشعه )⁽¹²⁸⁾ چيست ؟ فرمودند: معنايش اين است كه ن متواضع بوده و نمى توانند سرپيچى كنند. عرض كردم معنى (عامله )⁽¹²⁹⁾ چيست ؟ فرمودند ن معنايش اين است كه اعمال آنها بر طبق دستورات الهى نبوده است . عرض كردم معنى (ناصبه ) ⁽¹³⁰⁾ چيست ؟فرمودند: يعنى كسانى كه صلاحيت نداشتند، براى امامت برگزيدند. عرض كردم : معنى (تصلى نارا حاميه ) ⁽¹³¹⁾ چيست ؟ فرمودند: معنايش اين است كه در دنيا وارد آتش جنگى كه در زمان قائم ال محمد عليه السلام روى مى دهد، شده و در آخرت وارد آتش جنهم مى شوند.

حديث : 11 ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله قال : حدثنى احمد بن ابى عبدالله عن على بن عبدالله عن موسى به سعدان عن عبدالله بن القاسم الحضرمى عن المفضل بن عمر عن ابى عبدالله عليه السلام قال : قال ابو جعفر عليه السلام : ان الله تبارك و تعلى جعل عليا عليه السلام علما بينه و بين خلقه ليس بينهم و بينه علم غيره فمن تبعه كان مومنا و من جحده كان كافرا و من شك فيه كان مشركا.
ترجمه :
11. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه امام باقر عليه السلام فرمودند: خداى متعال امام على عليه السلام را نشانه اى بين خود و خلقش قرار داده است و جز او نشانه ديگرى نيست . پيرو او مومن ، منكر او كافر و كسى كه در او شك كند، مشرك است .

حديث : 12 و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن محمد بن حسان السلمى عن محمد بن جعفر عن ابيه عليه السلام قال : على عليه السلام باب الهدى من خالفه كان كافرا و من انكره دخل النار.
ترجمه :
12. امام صادق عليه السلام فرمودند: امام على عليه السلام در هدايت كسى . كسى كه با او مخالفت كند، كافر است . و كسى كه ولايت او را انكار كند، به جهنم مى رود.

حديث : 13 و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله قال : حدثنى ابو عمران الارمنى عن الحسن بن على بن ابى حمزه البطلائنى عن الحسين بن اى العلاء قال : سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول : لو جحد امير المومنين عليه السلام جميع من فى الارض لعذبهم الله جميعا و ادخلهم النار.
ترجمه :
13. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: اگر همه مردم روى زمين ولايت امام على عليه السلام را انكار كنند، خداوند همه آنها را عذاب نموده و به جهنم مى برد.

حديث : 14 و بهذالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن اسماعيل بن مهران قال : اخبرنى ابى عن اسحاق بن جرير البجلى قال : قال : ابوعبدالله عليه السلام : جاء نى ابن عمك كانه اعرابى مجنون و عليه آزار و طيلسان و نعلاه فى يده فقال لى : ان قوما يقولون فيك قلت له : الست عربيا قال بلى قلت ان العرب لا تبغض عليا عليه السلام ثم قلت له :لعلك ممن يكذب بالحوض اما و الله لئن ابغضته ثم وردت عليه الحوض لتموتن عطشا.
ترجمه :
14. راوى مى گويد امام صادق عليه السلام به من فرمودند: پسر عمويت مانند ديوانه بيابانى پيش من آمد: جامه گشادى پوشيده ، پارچه اى روى خود انداخته و كفشهايش را در دستانش گرفته بود. به من گفن بعضى ها درباره تو چيزهايى مى گويند. از او پرسيدم : شهر نشين نيستى ؟ گفت : چرا. گفتم : مردم شهر كه دشمن امام على عليه السلام نيستند ⁽¹³²⁾. آنگاه به او گفتم : شايد از كسانى هستى كه حوض كوثر را تكذيب مى كنند. بدان كه بخدا سوگند اگر با او دشمنى كنى ، آن هنگام كه در كنار حوض كوثر نزد او بروى ، حتما از تشنگى خواهى مرد.

حديث : 15 و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن محمد بن حسان السلمى عن محمد بن جعفر عن ابيه عليه السلام قال : نزل جبرئيل عليه السلام على النبى صلى الله عليه و آله فقال : يا محمد السلام يقرئك السلام و يقول : خلقت السماوات السبع و ما فيهم و الارضين السبع و ما عليهن و ما خلقت موضعا اعظم من الركن و المقام ولو ان عبدا دعانى منذ خلقت السماوات و الارضين ثم لقينى جاحدا لولايه على لا كببته فى سقر.
ترجمه :
15. امام صادق عليه السلام فرمودند: جبرئيل عليه السلام بر پيامبر صلى الله عليه و آله فرود آمد و گفت : خداوند به تو سلام رسانيده و مى فرمايند: آسمانهاى هفتگانه و آنچه در آنها است . نيز زمينهاى هفتگانه و آنچه روى آنها است را آفريده و هيچ مكانى را ارجمندتر از ركن و مقام نيافريدم . اگر بنده اى از هنگامى كه آسمانها و زمينها را آفريده ام (در اين مكان ) به درگاه من دعا كند، سپس در حالى كه منكر ولايت على است مرا ملاقات كند، او را به صورت به جهنم مى افكنم .

حديث : 16 ابى رحمه الله قال : حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد قال : حدثنى ابرهيم بن اسحاق عن محمد بن سليمان الديلمى عن ابيه سليمان .
عن ميسر بياع الزطى قال : دخلت على ابى عبدالله عليه السلام فقلت له : جعلت فداك ان لى جارا لست انتبه الا على صوته امام تاليا كتابه يكرره و يبكى و يتضرع و اما داعيا فسالت عنه فى السر و العلانيه فقيل لى : انه مجتنب لجميع المحارم قال : فقال : يا ميسر يعرف شيئا مما انت عليه قال قلت : الله اعلم قال : فحججت من قابل فسالت عن الرجل فوجدته لا يعرف شيئا من هذا الامر فدخلت على ابى عبدالله عليه السلام فاخبرته بخبر الرجل فقال لى مثل ما قال فى العام الماضى : يعرف شيئا مما انت عليه قلت : لا قال : يا ميسر اى البقاع اعظم حرمه قال قلت : الله و رسوله و ابن رسوله اعلم قال : يا ميسر ما بين الركن و المقام روضه من رياض الجنه و ما بين القبر و المنبر روضه من رياض الجنه و الله لو ان عبدا عمره الله فيما بين الركن و المقام و فيما بين القبر و المنبر يعبده الف عام ثم ذبح على فراشه مظلوما كما يذبح الكبش الاملح ثم لقى الله عزوجل بغير و لا يتنا لكان حقيقا على الله عزوجل ان يكبه على منخريه فى نار جهنم .
ترجمه :
16. ( ميسر بياع زطى ) مى گويد: به ديدن امام صادق عليه السلام رفته و به او عرض كردم : فدايت گردم ! همسايه اى دارم كه فقط با صداى او بيدار مى شوم يا قرآن خوانده ، آيات آن را تكرار كرده و گريه و تضرع مى كند يا به گريه و تضرع دعا مى كند. مى گويند از همه حرامهاى خداوند پرهيز مى كند.
آن حضرت عليه السلام فرمودند: اى ميسر ! آيا اعتقادات تو را هم دارد؟ عرض كردم : خداوند مى داند. سال آينده كه به حج رفتم از اعتقادات او پرسيدم معلوم شد اصلا ولايت اهل بيت را ندارد. دوباره به ديدن آن حضرت عليه السلام رفته و از آن مرد سخن گفتم . او دوباره سئوال سال گذشته را تكرار نموده و فرمودند: آيا به اعتقادات تو معتقد است ؟ عرض ‍ كردم خير. فرمودند: اى ميسر ! كدام نقطه زمين محترمتر است ؟ عرض ‍ كردم : خدا و رسول او و پسر رسولش داناترند. فرمودند: اى ميسر ! بين ركن و مقام يك گلزار از گلزارهاى بهشت و بين قبر رسول خدا صلى الله عليه و آله و منبر او نيز گلزار ديگرى از گلزارهاى بهشت است . اگر خداوند عمر بنده اى را آن قدر طولانى نمايد كه هزار سال بين ركن و مقام و بين قبر رسول خدا صلى الله عليه و آله و منبرش ، او را عبادت كند، آنگاه همانگونه كه قوچ زيبا را ذبح مى كنند، او را مظلومانه در بسترش بكشند و سپس بدون ولايت ما خداوند عزوجل را ملاقات كند، سزاوار است كه خداوند او را با صورت در آتش جهنم بيفكند.