بسمه تعالی
شعری از اقای ترابی
ای زمین کربلا من میهمان آورده ام شیرخواروکودک وپیروجوان آورده ام
ای زمین کربلا بیت خدا مهمان توست عترت دین خدا در این کران آورده ام
کربلا تو محشر عظمای فردای منی بهر این محشر بسی خرد و کلان آورده ام
شیرخوار آورده ام تا کوفیان رسوا کنم چهره تزویر را با خون او افشا کنم
این زمین را با صفا از سدره و طوبی کنم طفل بی گهواره و تخت روان اورده ام
ای زمین کربلا پیری که نامش جابر است پیک احمد بهر فرزندم امام باقر است
میهمان برتوست امشب وزخدایش شاکراست بهر جانبازی به جنگ کوفیان آورده ام
ای زمین کربلا آورده ام شبه نبی دارد امشب با خدای خویش یارب یاربی
بنده حق است و داردذکر حق راهر شبی بهر احیای شرافت این جوان آورده ام
ای زمین کربلا عباس پور حیدر است وارث سردار بدرونهروان و خیبر است
میر لگشر بی مهابا رزمجونام آوریست ساقی لب تشنه یار کودکان آورده ام
ای زمین کربلامهما ن عزیز داور است قلب مهمانان زغم چون پاره های آذر است
عهد بشکستن جفای کوفیان کافر است نامه های دعوت این کوفیان آورده ام
ای زمین کربلا قاسم عزیز مجتبی است یادگاری از حسن آن نور چشم مصطفی است
عاشق بی تاب دیدار علی مرتضی است غنچه نورسته از باغ جنان آورده ام
ترابی
انتهای پیام
ضمائم: