۱۳۹۰/۱۲/۲۵
11:19
بازدید:1517
قرآن
قرآن |
|
قرآن مجيد کتابى است جهانى
کتاب: قرآن در اسلام صفحه 20
نويسنده: استاد علامه طباطبايى (رض)
قرآن مجيد در مطالب خود اختصاص بامتى از امم مانند امت عرب يا طائفهاى از طوائف مانند مسلمانان ندارد، بلکه با طوائف خارج از اسلام سخن ميگويد چنانکه با مسلمانان ميگويد، بدليل خطابات (1) بسيارى که بعنوان کفار و مشرکين و اهل کتاب و يهود و بنى اسرائيل و نصارى دارد و با هر طائفهاى از اين طوائف باحتجاج پرداخته آنان را بسوى معارف حقه خود دعوت ميکند.
و همچنين قرآن مجيد با هر يک از اين طوائف باحتجاج و دعوت ميپردازد و هرگز خطاب خود را مقيد بعرب بودن آنان نميکند چنانکه در مورد مشرکين-بتپرستان-ميفرمايد: «فان تابوا و اقاموا الصلوة و آتوا الزکوة فاخوانکم فى الدين» (2) و در مورد اهل کتاب-يهود و نصارى و مجوس نيز که از اهل کتاب محسوبند-ميفرمايد: «قل يا اهل الکتاب تعالوا الى کلمة سواء بيننا و بينکم ان لا تعبد الا الله و لا نشرک به شيئا و لا يتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله» (3) ترجمه:بگو اى اهل کتاب بيائيد بسوى کلمهاى که در ميان ما و شما بطور مساوى پذيرفته شود و آن اينست که جز خداى متعال کسى را نپرستيم و انبازى براى وى قرار ندهيم و برخى از ما برخى ديگر از خدايان خود اتخاذ نکنند) چنانکه مىبينيم هرگز نفرموده:اگر مشرکين عرب توبه کنند و نفرموده:اى اهل کتابى که از نژاد عرب ميباشيد.
آرى در بدو طلوع اسلام که دعوت از جزيرة العرب ببيرون تجاوز نکرده بود طبعا خطابات قرآنى بامت عرب القا ميشد ولى از سال شش هجرت که دعوت ببيرون شبه جزيره راه يافت هيچ موجبى براى توهم اختصاص نبود.
گذشته از اين آيات آيات ديگرى دلالتبر عموم دعوت ميکند مانند آيه کريمه: «و اوحى الى هذا القرآن لانذرکم به و من بلغ» (4) ترجمه:وحى شده استبر من اين قرآن براى اينکه شما را انذار کرده بترسانم و هر که را که اين قرآن-يا انذار-بوى برسد) .
و آيه کريمه: «و ما هو الا ذکر للعالمين» (5) و آيه: «ان هو الا ذکر للعالمين» (6) ترجمه:نيست قرآن مگر يادآورى براى همه جهانيان) .
و آيه کريمه: «انها لاحدى الکبر نذيرا للبشر» (7) ترجمه:بدرستى اين آيه يکى از بزرگترين آيات ميباشد در حاليکه ترساننده بشر است) .
بحسب تاريخ نيز، اسلام عدهاى از ارباب مذاهب مختلفه مانند بتپرستان و يهود و نصارى و همچنين از امتهاى گوناگونى مانند سلمان فارسى و صهيب رومى و بلال حبشى بثبوت رسيده است.
پىنوشتها:
1- اين خطابات و احتجاجات در آيات بسيارى است و نيازى بنقل آنها نيست.
2- سوره توبه آيه 11
3- سوره آل عمران آيه 64
4- سوره انعام آيه 19
5- سوره قلم آيه 52
6- سوره ص آيه 87
7- سوره مدثر آيه 36
انتهای پیام |
|
|