تولد عیسی مسیح علیه السلام

هنگامی که عیسی به دنیا آمد و مادرش او را نزد فامیل خود آورد، برای همه، چه کسانی که از پرهیزکاری مریم آگاه بودند و چه کسانی که آگاهی نداشتند، صحنه ای باور نکردنی بود و به طور طبیعی مریم به بی عفتی متهم شد. آنچه مریم علیهاالسلام توانست در قبال این توفان تهمت انجام دهد، این بود که به سفارش جبرئیل علیه السلام عمل کرده، روزه سکوت بگیرد و به فرزند آرمیده در گهواره اشاره کند. در این هنگام، عیسی علیه السلام در گهواره به سخن آمد و پاک دامنی مادر را چنین دلیل آورد: «من بنده خدا هستم. خدای متعال مرا به پیامبری برگزیده، وجودم را با برکت گردانده و به من دستور داده تا زنده ام، نماز را به پا دارم و زکات بپردازم و سفارش فرموده به مادرم نیکی و مهربانی کنم».

محل تولد مسیح علیه السلام

در حدیث صحیح از حضرت امام رضا علیه السلام نقل شده است: «ولادت حضرت عیسی علیه السلام در شب 25 ماه ذیقعده رخ داد». در حدیث معتبری از امام رضا علیه السلام نقل شده است: «روزی که عیسی به دنیا آمد، روز سه شنبه بوده، چهار ساعت و نیم از روز گذشته بود و نهری هم که حضرت عیسی علیه السلام در کنار آن متولد شد، نهر فرات بود».

ویژگی های مسیح در قرآن

آیات 30 تا 33 سوره مریم، روشن ترین تصویر را از تولد حضرت عیسی علیه السلام ترسیم و آنچه را به صورت خرافه مطرح است، نفی می کند. در این آیات، هفت ویژگی از ویژگی های برجسته، دو برنامه و یک دعا آمده است. هفت ویژگی یاد شده عبارت است از: 1. بنده خدا بودن که این نشان دهنده آن است که بندگی، بزرگ ترین مقام آدمی است؛ 2. صاحب کتاب آسمانی؛ 3. مقام نبوت، زیرا نبوت همیشه با داشتن کتاب آسمانی همراه نیست؛ 4. مبارک بودن که همان سودمند بودن به حال جامعه است؛ 5. نیکوکاری به مادر؛ 6. جبار و شقی نبودن؛ 7. رستگار، فروتن و حق شناس بودن».

رسالت عیسی علیه السلام

پس از آنکه عیسی علیه السلام از نزد خدا وحی دریافت کرد و خدای انجیل را به او آموخت، وی را نزدیک سی سالگی به پیامبری مبعوث کرد. عیسی علیه السلام به تبلیغ رسالت خود میان مردم پرداخت و آنها را به پیروی خود فراخواند و تلاش کرد تا از انحراف یهودیان جلوگیری کرده، آنها را از گمراهی باز دارد و حلال و حرام مورد اختلاف آنها را برایشان بیان کند. یکی از جنبه های رسالت عیسی علیه السلام این بود که به آمدن فرستاده ای از نزد خدا پس از خود به نام «احمد»، یعنی حضرت محمد صلی الله علیه و آله مژده دهد. خداوند این ماجرا را از زبان عیسی علیه السلام چنین بازگو می کند: «و آنگاه که عیسی بن مریم گفت: ای بنی اسرائیل! به راستی که من فرستاده خدا به سوی شما هستم و تورات را تصدیق می کنم و شما را به پیامبری که پس از من می آید و نامش احمد است مژده می دهم».

هدایایی شبیه حضرت عیسی علیه السلام

سیدبن طاووس رحمه الله می گوید: «چون عیسی علیه السلام به دنیا آمد، گروهی از بزرگان یهود برای تعظیم و بزرگداشت عیسی علیه السلام نزد مریم علیهاالسلام آمدند و گفتند: «ما گروهی هستیم که در ستارگان و احکام نجوم نظر می کنیم و چون فرزند تو به دنیا آمد، دیدیم ستاره ای طلوع کرد و یافتیم که ستاره او از نوع پادشاهی پیامبران است که از او زایل نخواهد شد تا خدا او را به آسمان برد و تا دنیا باشد، او در آسمان باشد. پس از طرف مشرق بیرون آمدیم و دنبال ستاره بودیم تا دیدیم که آن ستاره بالای سر پسر توست و برای او هدیه آورده ایم؛ زیرا این هدایا را شبیه و مناسب او یافتیم؛ طلا، مُر و کندر. طلا، بهترین متاع دنیاست و فرزند تو تا زنده است بهترین مردم است. مُر، التیام بخش دردهاست و پسر تو نیز این دردها را مداوا خواهد کرد و تنها کُندر است که دودش به آسمان می رسد، همچون عیسی علیه السلام که به آسمان می رود».

حوّاریون

حضرت عیسی علیه السلام در انجام رسالت خویش، وقتی امواج کینه توزی و کفر و الحاد دسته ای از یهودیان را دید، میان قومش به پا خاست و گفت: چه کسانی مرا یاری می کنند؟ شاگردان وی که به او ایمان داشتند، ندای او را پاسخ دادند. قرآن این ماجرا را این گونه برایمان بازگو می کند: «و آنگاه که عیسی کفر آنها را دید گفت: یاران من در راه رسالت خدا کیان اند؟ حواریون گفتند: ما یاران دین خدا هستیم. به تو ایمان آورده ایم و از فرستاده ات پیروی کرده ایم؛ پس ما را در زمره اهل یقین به شمار آور». حواریون، همان دوازده یار و شاگرد نزدیک حضرت عیسی علیه السلام بودند که امروزه در اصطلاح به آنها «مُبشِّر» می گویند. عیسی مسیح در زمان حیاتش، آنان را برای تبلیغ رسالت خود می فرستاد.

شیعیان برتر از حواریون

امام صادق علیه السلام فرمودند: «حواریون عیسی علیه السلام ، شیعه آن حضرت بود و شیعیان ما حواریون ما اهل بیت علیهم السلام هستند. حواریون عیسی علیه السلام آنگونه که حواریون ما از ما پیروی می کنند، از عیسی فرمان نبردند. عیسی علیه السلام به حواریون گفت: یاوران من به سوی خدا کیستند؟ حواریون گفتند: ما یاوران خداییم. اما به خدا سوگند او را در دفع از شر یهود یاری نکردند و با یهودیان نجنگیدند؛ در حالی که شیعیان ما، از روزی که پیامبر صلی الله علیه و آله از دنیا رفته تا کنون ما را یاری می کنند و با اینکه آنها را آزار می کردند، از محبت ما دست بر نمی دارند. خدا از طرف ما به ایشان جزای خیر بدهد».

پیروان حضرت مسیح علیه السلام

در بعضی از تفسیرها آمده که حواریون، صیاد بودند و چون جامه های سفید می پوشیدند، آنها را به این نام می خواندند. به یاران عام حضرت عیسی علیه السلام «نصارا» گفته می شد. از امام رضا علیه السلام پرسیدند: چرا به پیروان حضرت عیسی علیه السلام نصارا می گویند؟ فرمود: «زیرا اصل ایشان از شهری است از سرزمین شام که آن را ناصره می گویند و حضرت مریم و عیسی علیه السلام پس از بازگشت از مصر، در آنجا فرود آمدند».

گواهی بر بندگی حضرت مسیح علیه السلام

امام صادق علیه السلام فرمود: «عیسی بن مریم علیه السلام بر سر قبر یحیی علیه السلام رفت و از خداوند متعالی خواست او را زنده کند. خداوند دعایش را برآورد و یحیی علیه السلام زنده شد. از قبر بیرون آمد و به عیسی علیه السلام گفت: از من چه می خواهی، در حالی که هنوز تلخی مرگ در کام من است؟ آیا می خواهی دوباره مرا به دنیا بازگردانی و تلخی مرگ را در کامم زنده کنی؟ این سخن را گفت و دوباره به قبر خود بازگشت». مرحوم کلینی رحمه الله می فرماید: «بنی اسرائیل به عیسی علیه السلام گفتند: عُزَیر را برای ما زنده کن، وگرنه تو را می سوزانیم. عیسی علیه السلام به درگاه خداوند دعا کرد و خداوند عُزَیر را زنده کرد. بنی اسرائیل به عزیر گفتند: چه گواهی می دهی؟ گفت: گواهی می دهم که عیسی علیه السلام بنده و رسول خداست».

مسیحیت، نزدیک ترین دین به اسلام

اسلام از میان تمام ادیان الهی، مسیحیت را به دوستی خود اختصاص داده است. آیین اسلام هر چند خدا بودن مسیح علیه السلام ، به دار آویختن او و نیز تثلیث را رد می کند، ولی از جنبه دیگر اعلام می دارد که مسیحیت از نظر محبت و دوستی، نزدیک ترین ادیان آسمانی به اسلام است. قرآن کریم می فرماید: «آنها را که از حیث مهر و محبت به مؤمنان نزدیک ترند ملاحظه می کنید. اینان همان مسیحیان اند و آن بدین جهت است که میان آنان کشیشان و افراد پارسایی وجود دارد که اهل تکبر و بزرگ طلبی نیستند».

نزول دوباره مسیح علیه السلام

مسیح علیه السلام موجودی آسمانی است که خداوند او را در مادرش دمید و موجودی زمینی اش کرد. او دیگر بار آسمانی شد و خداوند او را به معراج آسمان برد. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: «میان من و مسیح پیامبری نیست و او نزول خواهد کرد. پس چون او را دیدید، بشناسیدش؛ مردی خوش قامت و سپید و سرخ، با دو جامه زرد کم رنگ که با بدکاران می جنگد، صلیب را می کوبد، خوک را می کشد، جزیه را بر می دارد و خدا در زمان او، همه ادیان را به جز اسلام نابود می کند. مسیح، دَجّال را می کشد و چهل سال عمر می کند و سپس می میرد و مسلمانان بر وی نماز می گزارند».

رجعت مسیح علیه السلام

امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود: «هیچ کس از ما نیست، مگر اینکه بر گردنش بیعت طاغوت زمان را دارد، به جز قائم که عیسی بن مریم پشت سر او نماز می گزارد». آنچه از کلام امام حسن مجتبی علیه السلام بر می آید، این است که مسیح علیه السلام به زمین هبوط می کند، در حالی که مسلمان است و حکومت اسلامی همه جا حکم فرماست. این حالت به هنگام ظهور مهدی(عج) است و مسیح با آن حضرت نماز می گزارد. او چهل سال عمر می کند و در این دولت عادل و مبارک، حاکمی دادگستر است و با کافران می جنگد. نیز در حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آمده است: «سوگند به آنکه جانم به دست اوست، دیری نیست که فرزند مریم در میان شما نزول کند».